संप्रस पाैडेलधुन्धुकारीहरूको देशमा
यता, पैसा भरिएको खाम तयार छन् मर्नेहरू 'पर्सिन' मात्रै बाँकी देखिन्छ यहाँ व्यवस्था परिवर्तनपछि सहिद बनाउने अवसर पटक-पटक आइरहेको छ धुन्धुकारीहरूको देशमा ।
संप्रस पाैडेल :
बाघको बङ्गारा झरिसकेपछि
थोते गिजाले शिकार निचोरिरहेको
कत्ति नसुहाउँदो हुँदो रहेछ ।
सुहाएको त यिनै न हो-
डाली डाली डुल्दै पुतलीहरू
‘एन्टेना’ हल्लाउँदै साङ्लाहरू
खित खित हाँस्दैछन् माउसुलीहरू ।
कहिलेकाहीँ लाग्छ-
देश त माउसुलीहरूले पो अड्याएका छन् ।
त्यहीबेला खुत्रुक्क तिनको पुच्छर झर्दछ ।
कहिलेकाहीँ लाग्छ-
देश त साङ्लाहरूले बचाएका छन्
त्यही बेला बारूलोले चिलेर घिसार्दै लैजान्छ ।
कहिलेकाहीँ लाग्छ-
नयाँ नयाँ पुतलीहरूले पो चलाएका हुन्
देख्छु त्यही बेला धिपधिपे बत्तीले नै ती आफैं सति जान्छन् ।
जनताका लागि बुर्जुवा शिक्षा घातक भन्ने कामरेड
अपान वायु छाड्दै जलवायु सम्मेलनमा जानुहुन्छ
राता कार्पेट नभए तिनका कार्यकर्ता यता बुरूक्क उफ्रन्छन्
दल र व्यक्तिका भक्तहरूको झोकको मूल्य
सरकारी कार्यालयको सिसा अनि
व्यक्तिगत सवारीसम्मले चुकाउनु परेको छ ।
यसकारण,
हाम्रा बा नै ज्यादा क्रान्तिकारी लाग्यो बरू
आफू नपढेर पनि सन्तान पढाए
र भने सकेसम्म देशमैँ केही गर्नुपर्छ बाबु ।
हरियानाबाट ल्याइएको होल्याण्ड गाई पालेर
देशमैं केही गर्छु भन्ने गोबर सोहोरेका सोहोर्यै छ
समाचार छापिएको छ- सीमामा कडाई नहुँदा दूध किसान मर्कामा ।
नीति बनाउनेको तलब तोकिएको छ
जनताको काम गर्ने कर्मचारी उसकै देखभाल गर्छ
ध्यान पुग्दैन, आफ्नो सुविधा बढाउने बाहेक अरू नीति बनाउनमा ।
केही थान जोकरलाई सत्ताको चाबी दिइएको छ
जोकरहरूले पालैपालो चाबीको झूत्तो हुत्याएर खेलिरहेछन्
दुखद कुरा- ‘कमेडी पुत्ला’ जलाउन
– जनता सडकमा छ
– सडक जनतामा छ ।
सडक ‘गीता ज्ञान’ ३० रूपैयाँमा बेचिरहेको छ
सडक दिनमा परिश्रम र रातमा जवानी बेचिरहेको छ
ज्ञान र परिश्रम बेच्ने सडक आफैंलाई पनि कबाडमा बेच्न चाहन्छ ।
सन्तानलाई डाक्टर बनाएपछि विदेशमा
कामरेड बोल्नुहुन्छ, आफ्नै मिडियामा-
“मलाई मेरोभन्दा देशको चिन्ता छ ।”
मिडियाले समाचार, हाइलाइट, विचारका नाममा
दिनभर बजाएकै यही हो ।
थाहा छैन यिनका चिन्ताले
फेरि को को चितामा पुग्ने हुन्
अब त चिन्ताको पनि छुट्टै डम्पिङ साइट चाहिएको छ ।
आजकाल यस्तै थोते बाघहरूले
सल्सल्ती निलिरहेका छन् सडकबाट सग्ला युवाहरू
खोल ओढेर राष्ट्रवादको ।
आफू रित्तिएपछि अरू पनि रित्याइदिन लागे
आफ्नो थैली सिध्धिएर बेखर्ची हुन लागेपछि
धुन्धुकारीहरू, देशै सिध्याइदिन लागे ।
यता, पैसा भरिएको खाम तयार छन्
मर्नेहरू ‘पर्सिन’ मात्रै बाँकी देखिन्छ यहाँ
व्यवस्था परिवर्तनपछि सहिद बनाउने अवसर
पटक-पटक आइरहेको छ
धुन्धुकारीहरूको देशमा ।
०००
हेटाैँडा, मकवानपुर
