भए कङ्श जस्तै
हाेमनाथ घिमिरे : कहाँ देश बन्थ्यो यहाँ मात्र पार्टी, सबै स्वार्थ खोज्ने भए राष्ट्रघाती । कुरा
पुरा पढ्नुहाेस्हकिकत !
धनराज गिरी : जबर्जस्ती एम ए एम फील गरी क्याम्पस छिरी ! बसे केही मन्दिरमा संस्थालाई
पुरा पढ्नुहाेस्जोगाउनै गारो भो
मरुभूमि नारायण : मान्छेलाई आफ्नै मती जोगाउनै गारो भो । बुढेस कालको पिरती जोगाउनै गारो भो
पुरा पढ्नुहाेस्मतियार बनेको छु
पदम भण्डारी : उसले पस्केको कुँडो भनेको छु कतिपटक चाट्दै छु उसको घुँडो गनेको छु ।१।
पुरा पढ्नुहाेस्सुनाऊँ कसोरी ?
राम बहादुर पहाडी : छैन कमाइ मेरो मागेर खाऊँ कसोरी ? आज बुढेस कालमा परदेश जाऊँ
पुरा पढ्नुहाेस्धोका, धडी सम्झँदैछु
पदम भण्डारी : तिम्रो कोकाकोला फिगर, बडी सम्झँदैछु तिम्रो हातमा ला’को रोलेक्स, घडी सम्झँदैछु ।१। मेरो
पुरा पढ्नुहाेस्बाँचेका छन् हरामीहरू
स्पन्दन विनोद : मर्दा लासमा टाउको ठोक्छन् रोई पापीहरू जिउँदै मार्न खोज्छन् रुँदै देखेका हितैषीहरू उठ्
पुरा पढ्नुहाेस्टाँयटायँ फिस भो जिन्दगी
पदम भण्डारी : लाग्थ्यो पैले उन्नाईसको, बीस भो जिन्दगी तर खिया लागेको जि-निस भो जिन्दगी ।
पुरा पढ्नुहाेस्देख्न पाइने भो अब
मरुभूमि नारायण : फेशन चैं पाश्चात्य चाहिने भो अब कुकुर बिराला पनि खाइने भो अब ।
पुरा पढ्नुहाेस्