पाका मान्छेले सिकाऊँः पिरमा के गर्ने ?
वि.सं.२०८२
प्रा.डा. मुकेशकुमार चालिसे : संसारमा जीवित र निर्जीव वस्तुहरू समयक्रममा बिस्तारै घटना र दुर्घटनाले नोक्सानीमा पर्छन्
पुरा पढ्नुहाेस्
जेठाकाे आत्म-बिलाैना
वि.सं.२०८२
देवीप्रसाद मिश्र : कठिन सित धरामा जन्म पाएर आई । रमझम अति गर्दै जिन्दगीमा रमाई।। वय
पुरा पढ्नुहाेस्
बाबुआमा (काव्यांश- ४७)
वि.सं.२०८२
दीनानाथ पोख्रेल : नौलो शिल्पी कलाको सडक मन चुनोस् भोकतिर्खा धपाओस् । कर्मी बाटो समाऊन् मनुजमन
पुरा पढ्नुहाेस्
चिन्न पाएको छैन
वि.सं.२०८२
डिल्लीराज अर्याल : मलाई ‘बा’काबारेमा केही पनि पढाइएन कुनै कक्षामा तिनकाबारेमा केही सिकाइएन आमाका बारेमा पनि
पुरा पढ्नुहाेस्
आमाको चिन्ता (२)
वि.सं.२०८२
कविराज घिमिरे : छोरामा अफसोस आउन पुगे पोलेर हाम्रो मन पार्ला खाक समस्त देह जसरी लाग्दा
पुरा पढ्नुहाेस्
इलाममा बुढ्यौली साहित्य समाजको गठन
वि.सं.२०८२
इलाम, २०८२ जेठ २४ । शिव अधिकारी ‘इलामे जेठो’ को अध्यक्षतामा बुढ्यौली साहित्य समाजको गठन भएको
पुरा पढ्नुहाेस्
पापकाे भारी
वि.सं.२०८२
विश्वनाथ ढुङ्गेल : मैले गरेछु कुन जुनि पाप भाेगि रहेछु याे अहिले श्राप । उमेर अब
पुरा पढ्नुहाेस्
वृद्धभत्ता
वि.सं.२०८२
परशुराम पराशर : “दाजुभाइ भनेको 'खै कहाँको' पिलो भनेको हो रहेछ ।” कान्छा फुपाजुले खुइय्य गर्दै
पुरा पढ्नुहाेस्
वृद्धका कहर
वि.सं.२०८२
बिन्दु दाहाल मूकदर्शक : खानै पर्छ अनेक जात थरका ती औषधी हर्दम उल्टै बढ्छ बिमार वृद्ध
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा काव्यांश (४६)
वि.सं.२०८२
दीनानाथ पोख्रेल : त्यागूँ उद्दण्ड चाला रसमय पथले बाँड्छ आशा सदैव । छन् आकाङ्क्षा अनेकौँ श्रमपथ
पुरा पढ्नुहाेस्
