आमा र दु:ख
वि.सं.२०८२
ठाकुर बेलवासे : आमालाई दु:ख अनि दु:खलाई आमा किन यति धेरै मन पर्छ ! मानौ दु:ख
पुरा पढ्नुहाेस्
हास्यव्यङ्ग्य कसरी लेख्ने ?
वि.सं.२०८२
उत्तमकृष्ण मजगैयाँ : त्यसै चुपचाप बस्न सकिन्न केही न केही त लेख्नै पर्याे, आँखामा पट्टी बाँध्न
पुरा पढ्नुहाेस्
जनताको भागमा तिरैतिर
वि.सं.२०८२
सुभाषचन्द्र देवकाेटा : हिजो राजा थिए पन्चहरु थिए। आज नेताहरु छन् कार्यकर्ताहरु छन्। हिजो राजाको हुकुम
पुरा पढ्नुहाेस्
उल्टो बगेकी किन ?
वि.सं.२०८२
जगदीश्वर पाेखरेल : माग्दै आए अभिमत दिए सत्ता मिल्यो टाढिए आँधी आयो गरिप झुपडी छानाविनाका भए
पुरा पढ्नुहाेस्
चुरा लगाऊ कविजी
वि.सं.२०८२
रमेश खकुरेल : चुरा लगाऊ कविजी तिम्रा नारीमा मिल्काउ तिम्रो त्यो कलम सिस्नोघारीमा । च्यैच्यै भन्दै
पुरा पढ्नुहाेस्
हनुमान गाथा
वि.सं.२०८२
डा. बमबहादुर जिताली : गर्दथ्याै सेवा है हनुमान, राम र सीताको तिमीले सेवा गर्दछौ ऐले वा-नर
पुरा पढ्नुहाेस्
हो म डेलीभरी ब्वाय हूँ हजूर !
वि.सं.२०८२
लक्ष्मण नेवटिया : मेरा व्यथा अनेक कथा छन् अनन्त, दगुर्नु पर्छ हुँइकिएर अर्द्धरात्रि प्रयन्त । जिन्दगी
पुरा पढ्नुहाेस्
चम्चा
वि.सं.२०८२
गोविन्द गोपाल खतिवडा : चम्चाले थालको खाना मुखसम्म पुर्याउँछ कुरा मालिकको काट्दा चम्चा दौडेर आउँछ ।
पुरा पढ्नुहाेस्
वर्तमान विश्व !!
वि.सं.२०८२
कलानिधि दाहाल : घातप्रतिघात अन्तरघात बहिरघात ध्वनिप्रतिध्वनि अन्तरध्वनि दूषणप्रदूषण अन्तरदूषण आदिमध्यान्त अनन्तदूषण रोदनअन्तररोदन बहिरोदन निरन्तर निर्वाध
पुरा पढ्नुहाेस्
बिजुली नानी !
वि.सं.२०८२
होमनाथ घिमिरे : झम्के साँझ हुँदा बिहान; दिउँसो, बाटो कता लाग्दछ्यौ ! आँखा झिम्म गरी सुटुक्क
पुरा पढ्नुहाेस्
