नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

तपाईं मीठो गीत गाउनोस्
हेटौँडाले कान थाप्दैन
तपाईं सुन्दर कविता पढ्नोस्
हेटौँडाले वास्ता गर्दैन
तपाईं उत्कृष्ट खेल खेल्नोस्
हेटौँडाले मुन्टो फर्काउँदैन
तपाईं कणर्प्रिय धुन सुनाउनोस्
हेटौँडाले ‘आहा !’ भन्दैन
यो बत्तिमुनिको शहर हेटौँडा
अँध्यारै रूचाउँछ
अँध्यारैमा बस्न मन पराउँछ
यो ड्राइभर खलासीको शहर हेटौँडा
छेउमा बाइफालेहरू च्यापेर
लोकल ठर्राले घाँटी भिजाउँदै
बाइरोडको बाटोमा
अहिले पनि थोत्रो ट्रक चलाउँदै छ ।

तपाईं नोबेल पुरस्कार लिएर आउनोस्
हेटौँडाले ‘स्याबास !’ भन्दैन
तपाईं सगरमाथा टेकेर फर्कनोस्
हेटौँडाले बधाई दिँदैन
तपाईं लडाइँ जित्नोस्
हेटौँडालाई केही फरक पर्दैन
तपाईं हेटौँडालाई धपक्क बाल्नोस्
हेटौँडा अहँ ! चलमलाउँदैन
यो आदिम शहर हेटौँडा
आदिमताको पर्खाल लाउन व्यस्त छ
यो मुर्दाशहर हेटौँडा
मसानघाटमा मुर्दा कुर्न अभ्यस्त छ
यो ड्राइभर खलासीको शहर हेटौँडा
लिलामी सामानहरू बोकेर
‘छोरीभन्दा आमा तरूनी’ गाउँदै
उबडखाबड बाटोमा
अहिले पनि थोत्रो ट्रक चलाउँदै छ ।

हेटौँडाको छाती ढुकुरको जत्रो छ
हेटौँडाको मन ढुङ्गाभन्दा पनि साह्रो छ
हेटौँडालाई चिमोट्नोस् अहँ ! दुख्दैन
हेटौँडालाई गाली गर्नोस् अहँ ! इखिँदैन
हेटौँडा मान्छे मर्दा पनि रूँदैन
हेटौँडा मान्छे रमाउँदा पनि हाँस्दैन
भोलि कसलाई फसाउने
हेटौँडा रातभरि जाल बुन्छ
भोलि कसलाई खसाउने
हेटौँडा रातभरि खाडल खन्छ
दलेर अबिर उमङ्गको
हेटौँडा कहिले पनि रमाएन
खुट्टा नतानेको कमाइ
हेटौँडाले कहिले पनि खाएन
यो ड्राइभर खलासीको शहर हेटौँडा
भुसतिघ्रे पेसिन्जरहरू कोचेर
कर्कश हर्न बजाउँदै
खाल्टाखुल्टी बाटोमा
अहिले पनि थोत्रो ट्रक चलाउँदै छ ।

हेटौँडा