दुर्गाप्रसाद ग्वालटारेदृष्टिदोष
सोधे खोजे बटुवाले सिधैसँग भनेँ मैले
उनका टेढा कुरा सुन्दा टेढै गरि भने मैले ।
तँ को ? भनी सोधे मलाई “कर्मचारी” भनिदिएँ
“घुस्याहा हौ” भने उनले “हो नोकरी” भनेँ मैले ।
के के गर्छस् भनी सोधे, “लेख्छु पनि“ भनिदिएँ
“समाज भाँडा” भने उनले, “घरिघरि !” भनेँ मैले ।
पेशा के हो सोध्दा उनले, ओभरसियर भनिदिएँ
“अलकत्रे” भने, रिसले “भँुडीभरी !” भनिदिएँ
जात के हो ? फेरि सोधे, “बाहुन परेँ’ भनिदिएँ
“सामन्ती हौ” भने मलाई, “भुत्रैसरी” भनेँ मैले ।
कामधाम सोधे उनले “एन्जीओमा” भनिदिएँ
“खुब उचाल्छौ“ भने उनले “आई–एम–सरी” भनेँ मैले
जताततै उल्टो देख्छौ रोगी छौ कि ? भनिदिए
“फुलो प¥यो होला तिम्रा आँखै भरी” भनेँ मैले ।
२०७१ पौष
काठमाडौ
