पिता
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : पिता अमूक हुन् उनै विशिष्ट बन्नसक्तछन् । सुधीर चालका धनी पिता युगान्त चल्दछन्
पुरा पढ्नुहाेस्वृद्ध चिन्तन
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : जवानबाट जन्मिएँ र वृद्धबाट हुर्किएँ । लडीबडी गरेर काख पाउँदा म फुर्किएँ ।।
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली (काव्य शृङ्खला-१०)
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : आफ्नो हेरविचार गर्छ कसले बातो बसेको दिन पानी प्याउँछ को हुरुक्क भइँदा सोच्तै
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली काव्य (शृङ्खला-९)
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : वृद्धा स्त्री कतिले अचम्मसँगले खोजेर हिँड्छन् निहुँ उल्टामात्र कुरा गरेर घरमा सुक्तै छ
पुरा पढ्नुहाेस्गाह्रो छ नेता हुन
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : खस्छन् तप्प निधारबाट पसिना भ्याई नभ्याई कुदेँ । पैसा खर्च गरेर धन्न बलले
पुरा पढ्नुहाेस्सुनै मात्र फल्ने भयो देशभित्र
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : छ जो शत्रु आफ्नो सबै एक हुन्छन् सुनैको खलोमा सबै लट्पटिन्छन् मिली रोप्न
पुरा पढ्नुहाेस्मेरी आमा
वि.सं.२०८०
कविराज घमिरे : एकजना मेरो साथी छ । ऊ स्वदेशी पहाडको पल्लो छेउमा बस्छ । मेरो
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली काव्य (शृङ्खला- ८)
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : ज्येष्ठहरू कस्तो नबन्ने खेल्छन् तास जुवा लुकीकन कतै बर्बाद पार्छन् धन यो कस्तो
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली (काव्य अंश- ७)
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : ज्येष्ठहरू कस्तो बन्ने आफ्नो देह समाल्नुपर्दछ स्वयम् हे वृद्ध वृद्धा जन आफ्नो दुःख
पुरा पढ्नुहाेस्
चम्क्योस् बुढ्यौली सदा
वि.सं.२०८०
कविराज घिमिरे : आमाको अमरत्व थाम्छ जसले छोरो त्यहीमात्र हो । बाबाको गरिमा बुझ्यो यदि भने
पुरा पढ्नुहाेस्
