नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

नगिता लेप्चा राई :

मेरा माइला दाइ उच्च अधिकारीका रूपमा कार्यरत छन् । यसैले उनको स्वाङ र फुर्फुर कम्तिको छैन । आज भोलि उनलाई परिवारसँग बसेर बात गर्ने फुर्सत नै छैन ।

म तीजमा माइत आएकी पनि एक हप्ता भइसक्यो तर हाम्रा माइला दाइको अनुहार पनि देखेकी छैन । बल्ल बल्ल आज दाइसँग भेट भयो मेरो । दाजु बहिनी बसेर एकै छिन कुरा मात्रै गर्न लागेका थियौँ फोनको घण्टी बजिहाल्यो ।

मैले पनि राम्रो सँगले उनीहरूको कुरा सुनिरहेँ, फोनमा यस्तो बात हुँदै थियो, सर हामीलाई तपाईंबाट ठूलो आशा छ, यसपालिको कार्यक्रमको निम्ति हजुरले केही आर्थिक सहयोग गरिदिनुहुन्छ कि भन्ने ।

दाइले यताबाट नम्र स्वरमा भने, भाइ म दिनु त दिन्छु तर मुख्य अतिथि चैँ एनिहाउ मलाई नै राख्नुपर्छ है । दाइको कुरालाई उनीहरूले स्वीकार्दै हस् हस् सर भनी फोन राखे ।

हाम्रा दाइ अलिक फुर्के छन् । मुस्कुराउँदै फुर्के हुँदै मलाई भने, हेर् न बहिनी जहाँ बोलाउछन् त्यहाँ जानैपऱ्यो, पचास हजार डोनेसन पनि दिनुपर्छ, नत्र अतिथिको आसन नै कहाँ पाउँने र !

दाइको कुरा काट्दै मैले भनेँ, दाइ ! यसरी पैसा दिई दिई चैँ किन अतिथि बस्नु हौ ? अतिथि त समाजका लागि केही राम्रो काम गर्ने समाजसेवी अनि साहित्य तथा संस्कृतिको सेवा गर्न दिन रात मरिमेट्ने साहित्यकारहरू, सङ्गीतकारहरू पो बस्छन् होइन र ? मेरो कुरा सकिन साथ दाइले भने, होइन नि बहिनी आजकल त्यस्तो हुँदैन । जसले मोटो आर्थिक सहयोग गर्छन् उनीहरू नै राजा । दाइको कुरा सुनेर म त छक्कै परेँ । मन मनै सोंचेँ, हाम्रा दाइको यो फुर्फुर कति दिनसम्म होला नि !!

भन्दा नभन्दै आज त्यो दिन आएको छ- हाम्रा माइला दाइ अवकाश प्राप्त गरेर अहिले घरमै छन् । अवकाश प्राप्त भएको एक वर्षसम्म त पहिलाकै जस्तो मान सम्मान गरियो । अहिले भने हाम्रा माइला दाइलाई कसैले कुनै कार्यक्रममा बोलाउँदैनन् । यो समाज नै यस्तो हो, खाएकाे भाँडाे खाइसकेपछि अफाल् तेरो ठाँड़ो । हाम्रा फुर्के माइला दाइ समाजमा अचेल फालिएको ठाँडाे जस्तै भई नचल्ने  दुन्नी जस्तै भएका छन् । किनभने अब माइला दाइले कुनै पनि संस्थालाई आर्थिक सहयोग गर्न सक्दैनन्… भए पो दिउन् ।

संसार कति विचित्रको छ । हिजोसम्म माइला दाइको महत्त्व थियो, आज छैन । यहाँ सत्कर्म र सेवा गरेर समाजको हितको लागि काम गर्नेको मूल्य होइन पैसाको मात्रै मूल्य छ । जसले पैसा दिन सक्छन् उही राजा उसैको मान सम्मान ।

पैसा दिएर चियर किन्ने त्यतिनै सौख छ भने थरिथरीका चियर मार्केटभरि जताजतै पाइन्छ । फेरि फेरि किनेर बस्दा पनि त हुन्छ । तर यी लबरपाँडेहरूलाई आदत लागिसकेको छ । कुनै फल पैसा दिएर किनेर घरमा बसि बसी खान पाइन्छ भने खेतमा गएर रोपेर स्याहार सुस्याहार गरेर दुःख किन गर्नु ? यस्तै सोंचले यिनीहरू चोरबाटो हिँड्न पल्केका छन् ।

हाम्रा मान्छेहरू पनि त उस्तै छन् यस्ता लबरपाँडेहरूलाई पैसाकै लागि भए पनि माथि आसनमा बसाएर ग्वाम्मै पैसा खान पल्केका छन् । यस्ता लबरपाँडेहरूकै कारण आज भोलि विद्वान् विद्वान् साहित्यकारहरू समाजसेवीहरू घरको कौसीमा बसेर समाजिक सञ्जालमा नाम कमाउने होड्बाजीको रमिता हेरिरहेका छन् । पुरस्कार र सम्मानका लागि गिद्ध जस्तै एक अर्कालाई लुछ्दै गरेका रमिता हेरिरहेका छन् ।

आजकल हाम्रो समाजमा सम्मान र पुरस्कारको लागि कुनै समाजसेवीहरू साहित्यकारहरू आफ्नो पावरको आड़मा एक हप्ता नेपाल टुरमा लगेर मात्रै सम्मान पुरस्कार घोषणा गर्दारहेछन् । मलाई पनि यस्तो अफर नआएको होइन तर मलाई पुरस्कार र सम्मानको लोभ छैन । मेरो बुताले जबसम्म भ्याउँछ तबसम्म निस्वार्थ सेवा गर्छु भन्ने हेतुले मैले त्यो अफर स्वीकार गरिनँ । नत्र आजसम्म अनगिन्ति पुरस्कार र सम्मानकी धनी भइसक्ने थिएँ ।

अब त नाम कमाउनलाई सेवा, धर्म गर्ने होइन पैसा सुट्केसमा लिएर हिँड्नुपर्छ । समाजमा नाम आफै हुन्छ। सेवा गरेर धर्म गरेर एक वर्षमा नाम कमिन्छ भने पैसा दिएर एकै हप्तामा नाम कमाउन सकिन्छ । होश गरेर हिँड्नु होला…. हाम्रा माइला दाइको जस्तै हालत नहोस् तपाईंको पनि ।

अहिले हाम्रा माइला दाइले ती पुजारीहरूलाई जस्ले पहिला उनको पूजा गर्थे । हिजोआज उनीहरूलाई फोन गर्दा पनि फोन उठाउँदैनन् । ल हेर्नुहोस् त पैसा भइञ्जेल भगवान मान्नेहरू अहिले छड्के आँखाले पनि हेर्दैनन् ।

हाम्रो माइला दाइ खेती गरौँ भने बजारको जग्गामा घर बनाएर बसेकाले खेतबारी छैन । सधैँ पैसा दिएर माथि स्टेजमा बस्ने बानी लागेको अहिले त डिप्रेसनमा गएर घरको छतमाथि चियर राखेर बाटो हिँड्नेलाई हात हल्लाउँदै नमस्कार गर्दै बस्छन् बिचरा माइला दाइ ।

छिटो नाम कमाउन खोज्दा यस्तो हुन्छ । बिस्तारै खुड्किलो नाँघ्दै जाने हो । नाम कमाउने धुनमा आफ्नो आत्मालाई बिक्रीमा नराख्ने म त ।

तपाईंहरूलाई पनि सङ्घ संस्थामा पैसा दिएर माथि स्टेजमा बस्ने बानी लागेको छ भने आजैदेखि छोड्नुहोस् । नत्र तपाईंको पनि माइला दाइको जस्तै हालत होला ।

०००
खोलाचन्द फाप्री, सिलिगुडी ।