इन्द्रकुमार श्रेष्ठशराप
तेरा दाँत झरून् सबै सलसली बोली नमीठो बनोस्
साराले ननिको भनीकन चिनोस् यो दुष्ट मान्छे भनोस्
तेरा पुत्रहरू बनून् खल सबै पुत्री बनून् दुर्मुख
बन्धू भाइहरू बनून् जहरझैँ यसका भनुन् सर्वदा ।
पश्चाताप रहोस् सधै मनभरी यो के गरेँ के गरेँ
बाँचेरै पनि सार छैन अब हा के बाँच्नु ज्यूँदै मरेँ
लागोस् रोग असाध्य साध्य नहुने हा कष्ट पीडा हओस्
पोलोस् जिऊ सबै मरेँ अब मरेँ भन्ने मुखैमा रहोस् ।
जम्मै सम्पति सिद्धिएर हरिटाट् चर्को बनोस् दुर्दशा
पापीले फल भोग्नुपर्छ सबले भन्ने गरून् आउँदा
चौपाया जति छन् मरून् दिनदिनै गोठै सबै मासियोस्
तेरो सास रहोस् घिटीघिटी भइ बोलीसमेत भासियोस् ।
गालामा सब दाद घाउ खटिरा आँखा नदेख्ने बनून्
बिस्तारै सुनिएर हात दुईटै गोडा नचल्ने बनून्
जस्ले रूनु प¥यो कहालिँदै यथा तैले नि रूनै परोस्
त्यस्तै जो टुहुरा भए अरू हरे ! तैँले नि हुनै परोस् ।
व्ांशानुक्रमले बिगार्छ अति नै सन्तान जम्मै मरून्
जो छन् माथि पदीय उच्च तहमा सर्लक्क भैँमा झरून्
जाली दुष्टहरू भए जति सबै यो देशबाटै सरून्
सेतो स्वच्छ सफा सु–नेतृगणले यो राज्य कब्जा गरून् ।
दियाले ३, ओखलढुङ्गा
