छायादेवी र चन्द्रशेखर उपाध्याय चालिसेका सुपुत्र रामेश्वर शर्मा चालिसेको जन्म १९८५ कात्तिक २९ गते आरुबारी, काठमाडौंमा भएको थियो । ‘रमेश विकल’ उपनामले चिनिएका चालिसेको प्रकाशित पहिलो रचना ‘गरिब’ शीर्षकको कथा ‘शारदा’ पत्रिकामा २००६ आएको थियो । कथा, निबन्ध, नियात्रा, उपन्यास विधामा कलम चलाउने विकलका ‘विरानो देशमा’(२०१६), ‘नयाँ सडकको गीत’ (२०१९), ‘सुनौली’ (२०३३), ‘सात सूर्य एक फन्को’ (२०३४), ‘भैँसी र मुरी चामलको कथा’ (चित्रकथा, नाटक, २०५७) लगायत २ दर्जन कृतिहरू प्रकाशित छन् । विकल ‘मदन पुरस्कार, २०१८’, ‘महेन्द्र प्रज्ञा पुरस्कार, २०३८’ ‘साझा परस्कार, २०५०’ लगायत थुप्रै पुरस्कारबाट पुरस्कृत स्रष्टा हुन् । ‘अझ अगाडि बढ्नु छ...’ हास्यव्यङ्ग्य कृति (२०५०) का स्रष्टा विकलकाे देहान्त २०६५ साल पुस २ गते भएकाे थियाे ।
पुरस्कार : पुरस्कार र पुरस्कार
रमेश विकल : पुरस्कार एउटा यस्तो वस्तु हो, जसले कुनै विषयको संवृद्धि, उन्नति, विकास र प्रगतिमा
पुरा पढ्नुहाेस्नेपाली गैँडा भोलिपल्ट हाँस्छ
रमेश विकल : उपर्युक्त शीर्षक वाक्य मेरो आफ्नो होइन । त्यो मैले पहिलोपल्ट एक जना दश-एघार
पुरा पढ्नुहाेस्बा.अ.क. … नं. को मोटर
रमेश विकल : ‘बा.अ... नं. को जाली प्लेटवाला मोटर फलानाको कब्जामा रहेको आज ५ वर्ष ९
पुरा पढ्नुहाेस्आजका यी अगस्तिहरू
रमेश विकल : मैले उहिल्यै एउटा पुराकथा (मिथकथा) पढेको थिएँ, अगस्त्य ऋषि र समुद्र, अगस्ति ऋषि
पुरा पढ्नुहाेस्प्रजातन्त्र : बडा नेता र रक्सी
रमेश विकल : हाम्रो देशका प्रजातन्त्र र यसका बडा नेताहरूको महिमा पनि अपरम्पार छ बा ।
पुरा पढ्नुहाेस्ङ माने ङिच्च
रमेश विकल : संसारमा बाँच्ने तरिका धेरै छन् । तर तिनमध्ये मुख्य दुइटै छन् । एउटा
पुरा पढ्नुहाेस्नेपालीलाई घडी चाहिँदैन
रमेश विकल : मेरो सानो नाति छ । ऊ मलाई सधैँ पिरोलिरहन्छ बा मलाई घडी किनिदिनोस्
पुरा पढ्नुहाेस्तपाईं किन त्यसरी हाँसेको ?
रमेश विकल : - ए काजी ! तपाईंको टेलिफोन ! मेरो टेलिफोन ? लुगा लगाएर हिँड्ने
पुरा पढ्नुहाेस्टी. भी. मा मुख देखाउन पाए
रमेश विकल : रसराजको त काम नै हरेक कुरामा हरेक दृश्य र हरेक घटनाबाट रस लिनु
पुरा पढ्नुहाेस्श्रीमती नबोल भन्छिन्
रमेश विकल : धेरै बोल्नेलाई बकबके भन्छन् । त्यसैले मैले बोल्न छोडेको निकै भयो । तर
पुरा पढ्नुहाेस्