कार्टुन
मुख चाहिँ निकै ठूलो खाई तृप्त हुँदैनझैँ आँखा छन् अति नै साना उदात्त दृष्टि छैनझैँ पच्दैन
पुरा पढ्नुहाेस्हामी
फूलजस्तै भए हुन्थ्यो सबै हामी सुवासिला किन आज भएका छौँ कसैका मुटुका किला ? गाली गर्दा
पुरा पढ्नुहाेस्उहाँ
दिलैदेखि सम्मान गर्दै झुकेर नमस्कार गर्दा समीपै पुगेर हिजोसम्म जो हिँड्नुहुन्थ्यो नहेरी उहाँ पाल्नुभो हात जोडेर
पुरा पढ्नुहाेस्बिसन्चो
सन्चै छस् तँ ? भनी सोध्दा मित्रले, यो दिमागमा तरङ्ग उर्लिएका छन् छालजस्तै समुद्रमा “व्यथा बोकेर
पुरा पढ्नुहाेस्कसरी भनूँ ??
यी अबोला शिलालाई देवता कसरी भनूँ ? शब्द मात्रै थुपारेर कविता कसरी भनूँ ? जहाँ मान्छेहरू
पुरा पढ्नुहाेस्देशसेवा
बनाई राजधानीमा ठूला कङ्क्रिटका कुटी गर्नुहोस् देशको सेवा देशकै ढुकुटी लुटी ! जनता मतदाता हुन्, मत
पुरा पढ्नुहाेस्दुर्वासा ऋषिको मन
दियौँ श्रद्धा र विश्वास सुम्पियौँ जल–जीवन भएन कहिल्यै सङ्लो दुर्वासा ऋषिको मन !भन्दथे उनले आई ‘म’जस्तै
पुरा पढ्नुहाेस्किन बन्नु दास ?
अभाव जाओस् पर तर्किएर समृद्धि आओस् घर फर्किएरअशान्तिका द्वार भएर बन्द सुशान्तिको शीघ्र चलोस् सुगन्ध ।
पुरा पढ्नुहाेस्सम्बोधन
प्रिय सम्बोध्य ! हामीले ठान्यौँ असल मित्र नैसुसम्बन्ध छ यो हाम्रो गङ्गाजस्तो पवित्र नै सहयोग गर्यौ
पुरा पढ्नुहाेस्