देवीचरण खरेल र भक्तिमाया कडरियाकसुपुत्र रुद्र खरेलको जन्म वि.सं. २००४ भाद्र १८ गते पाँचथरमा भएको हो । तीन दाजुभाइ र तीन दिदीबहिनीमध्ये कान्छा सन्तान खरेल बाल्यावस्थामा नै पितृशोकको मर्माहत र मातृवात्सल्यबाट वञ्चित हुन पुगेका थिए । २०२४ मा एस.एल.सी. उत्तीर्ण गरेका खरेलको औपचारिक शिक्षा स्नातकोत्तरसम्म पुगेको थियो । २०२२/२३ बाट लेखनमा प्रवेश गरेका खरेलको पहिलो कृति ‘छोरीलाई’ (२०४७, कवितासङ्ग्रह) हो । ‘तपाईंको नाम के हो ?’ (२०४७), ‘तोरीलाउरे चोकमा एक छिन (२०५२), ‘बिर्सिस्यो कि ?’ (२०५७), ‘आषाढस्य प्रथम दिवसे’ (२०५९), ‘तेस्रो आँखा’ (२०६१), र ‘शब्दको भ्वाङ’ (२०६४) गरी छ हास्यव्यङ्ग्य निबन्ध कृति प्रकाशित छन् । यसैगरी खरेलका विभिन्न पत्रपत्रिकाहरूमा चारदर्जनभन्दा बढी सामयिक लेख तथा रचनाहरू प्रकाशित भएका छन् । खरेल ‘कृष्णमणि साहित्य पुरस्कार’ (२०५३), ‘हृदयचन्द्रसिंह साहित्य सम्मान’ (२०६०, २०६७) तथा ‘गरिमा सम्मान’ (२०६७) बाट सम्मानित तथा पुरस्कृत स्रष्टा हुन् । रुद्र खरेलको २०६५ भाद्र ०८ गते कृतिशेष भएका हुन् ।
बिर्सिस्यो कि ?
रुद्र खरेल : हजुरलाई आश्चर्य लागे लागोस्, हजुरको असहमति जनिए जनियोस् । म निर्धक्कसँग भन्छु- बिर्सिनु
पुरा पढ्नुहाेस्तोरीलाहुरे चोकमा एक छिन
रुद्र खरेल : मेरो छेवैमा एउटी प्लास्टिककी मोडेल युवती सिसाभित्र उभिएकी छ । वास्तवमा ऊ कहिल्यै
पुरा पढ्नुहाेस्पुच्छर उम्रिएपछि
कीर्तिशेष रुद्र खरेल : म बाकस अघिल्तिर बसेको छु, रिमोट कन्ट्रोल हातमा लिएर । एकाएक म
पुरा पढ्नुहाेस्आयोग अर्थात् खायोग
हाम्रो देशमा वियोगै वियोग छ, प्रयोग प्रयोग छ । यसकारण, संजोगको उपयोग गर्न पर्खिबसेका छन्, सत्ता
पुरा पढ्नुहाेस्आयोग अर्थात् खायोग
हाम्रो देशमा वियोग वियोग छ प्रयोग प्रयोग छ। यसकारण, संजोगको उपयोग गर्न पर्खिबसेका छन्, सत्ता र
पुरा पढ्नुहाेस्गम्भीर हुनेबारे
नेपालको इतिहासमा नानाओलीका बेला आए । ती सबैलाई माथ गरेर अहिले हामी विकासको नयाँ चरणमा आइपुगेका
पुरा पढ्नुहाेस्झमझम इस्टकोट
मेरो भलो चाहने एक डोको मित्रहरू छन् । एकपटक त एकजना मित्रले मलाई पनि प्वाक्क भनिहाले-
पुरा पढ्नुहाेस्निबन्ध विधामा ‘पिँडालीका निबन्ध’ले उठाएका प्रश्न
व्यंग्य भन्नाले विशिष्ट शैली र हास्य भन्नाले रस विशेष बुझिन्छ । व्यंग्यार्थ प्रधान बनेको खास किसिमको
पुरा पढ्नुहाेस्मन्त्री र झारफुके
बैंसमा दाम जमाउन भन्सार संसारको सपना देख्नेहरू बुढेस कालमा नाम कमाउन धर्म र साहित्यतिर लागेको पाइन्छ
पुरा पढ्नुहाेस्अँजुलीमा एक पित्को आगो, दुई थान अरिमट्ठे तिघ्राहरू
धरतीका सम्पूणर् मान्छेहरूले भने- “हामीसँग आगो छैन अब के गर्ने ?” आगो जीवनको आधार हो ।
पुरा पढ्नुहाेस्