इन्द्रकुमार श्रेष्ठआजित अनुरोध र बिन्ती
आँखा भएकाले
नहेरूँ भन्दा पनि
हेर्न र देख्न वाध्य भइरहेको छु
चारैतिर
वरिपरि
भनौं दशै दिशा
यिनै आँखा बिझाउने दृश्यहरू
मैले थाहै नपाइकन
कसैले फुटाइदिए पनि त हुन्थ्यो
यी मेरा दुवै आँखाहरू ।
कान भएकाले
नसुनूँ भन्दा पनि
सुन्न वाध्य भइरहेको छु
प्रत्येक दिन
अनेक थरीका
कानै दुखाउने कुराहरू
यस्तो लाग्छ–
नदुखाइकन कसैले
श्रवणशून्य बनाइदिए पनि त हुन्थ्यो
मेरा यी दुवै कानहरू ।
चेतना भएकाले
ठीक बेठिक
राम्रो नराम्रो
धेरै कुराहरू छुट्याउन सक्छु
धेरै कुराहरू बुझन सक्छु
कुनै हालतमा सक्दिनँ
चेतनालाई चेतनाविहीन बनाउन
किनभने यो
फूलको थुँगामा थुँगै भएर टाँसिएको छ
नछुट्टिने गरी मैसँग गाँसिएको छ
चेतनै रन्थन्याउने
असङ्ख्य कुराहरूले चेतनालाई तताइरहँदा
यस्तो लाग्छ–
थाहै नपाइकन कसैले
मेरो चेतनालाई निष्क्रिय बनाइदिए पनि त हुन्थ्यो !
हेर्दा हेर्दा
सुन्दा सुन्दा
बुझ्दा बुझ्दा
म आजित भैसकेको छु
त्यसैले म
विनम्र अनुरोध र यो बिन्ती गर्दै छु–
कि त मेरा आँखा कान र चेतना बिगारियोस्
कि त उनीहरूका आँखा, कान र चेतना सपारियोस् ।
ओखलढुङ्गा
