खेताला छन् अबुझ परका …
दीनानाथ पोख्रेल : ॐ यो यौटा प्रणव ध्वनि हो प्राणको दिव्य अङ्ग । जो चिन्दैनन् ध्वनि
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- ६०)
दीनानाथ पोख्रेल : बढ्नेछन् मनमा अनेक द्विविधा अज्ञान हावी बने । हट्छन् उल्झन कर्मका डगरका सद्ज्ञान
पुरा पढ्नुहाेस्म के भएँ
दीनानाथ पोख्रेल : मभित्र राजनीतिको पुरानु दम्भ चल्दथ्यो पदस्थ देखिए अरू डहेर नेत्र बल्दथ्यो उमेर सत्तरी
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- ५९)
दीनानाथ पोख्रेल : सत्कर्मी पथ रोज्नुपर्छ हितको सायुज्यमा लम्कन । पुर्खाका कृत कर्म उर्वर चुनी सद्भ्रान्तिमा
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- ५८)
दीनानाथ पोख्रेल : अग्लिन्छन् मनसौख्य कर्म बलले जानेर खन्दा पथ । बाटो योग्य चुनी दगुर्छ सहजै
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- ५७)
दीनानाथ पोख्रेल : हुन्छन् धर्म र कर्ममा मनुजता पस्केर साँचौँ कि म ? टाढासम्म सुवास चल्दछ
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- ५३)
दीनानाथ पोख्रेल : साठी वर्ष कटेँ म ज्येष्ठ गनिएँ हेप्नेहरू हो सुन । हान्दै झापट खेद्छु
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा काव्यांश- ४९
दीनानाथ पोख्रेल : मैले लेख्नुछ वृद्धका गुणकथा आफैँ उज्यालो छुन । मैले पोख्नुछ शिल्प यो भुवनमा
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश-३९)
दीनानाथ पोख्रेल : गर्दै सत्कर्म धामा पलपल म जमूँ वृद्धको ज्ञान बोकी । यस्तो बाटो हिँडेमा
पुरा पढ्नुहाेस्बाबुआमा (काव्यांश- ३८)
दीनानाथ पोख्रेल : लाखौँ छन् प्राप्ति आभा शुभफल म टिपूँ भाव यो चेत छानोस् । हुन्
पुरा पढ्नुहाेस्


























