Tag: राेशन पराजुली
टन्टै साफ
वि.सं.२०८१
रोशन पराजुली : नसकिने भो, यी साहुहरूसँग ! जति गरे पनि नहुने ! बुझ्नै गाह्रो, सानो
पुरा पढ्नुहाेस्घर परिवार
वि.सं.२०८०
रोशन पराजुली : “खुकुरीको चोट अचानोलाई मात्र हुन्छ, बुझ्यौ !” के बुझ्थ्यौ र तिमीहरू पनि ?
पुरा पढ्नुहाेस्जुर्न नसकेको लगन
वि.सं.२०८०
रोशन पराजुली : मान्छे गतिलो हुनु पर्यो नि त ! हेर्दाको डाल ढिँडाको काल ! “जतिसुकै
पुरा पढ्नुहाेस्गन्तव्य
वि.सं.२०८०
रोशन पराजुली : ए साने ! ए ठुले ! आमैको मलिन स्वर मनैमा दबिरहेका थिए !
पुरा पढ्नुहाेस्आमा
वि.सं.२०८०
रोशन पराजुली : “ए बाबू, ए बाबू” आमाको उहीँ परिचित बोली सुन्छु । पछाडि फर्केर हेर्छु
पुरा पढ्नुहाेस्
