हास्यव्यङ्ग्यकार गोतामेका प्रमुख विशेषता
नेपाली हास्यव्यङ्ग्य लेखनको आधुनिक कालको दोस्रो उपचरणमा देखापरेका श्याम गोतामे आरम्भदेखि अन्त्यसम्म नै हास्यव्यङ्ग्य निबन्धलाई मात्रै
पुरा पढ्नुहाेस्मनोमिटर
कसैलाई केको जरूरत परेको छ त, कसैलाई केको ! मानिसलाई जतिसुकै पुगीसरी आए पनि केही न
पुरा पढ्नुहाेस्चट्याङबारे केही चट्याङचुटुङ
आजकै दिनदेखि सत्तरी वर्ष लाग्नुभएका चट्याङका बारेमा म यहाँ केही लट्याङपट्याङ गर्दैछु । ०० २८, ३०
पुरा पढ्नुहाेस्जाेगीजात्रा
’जुन जोगी आए पनि कानै चिरेका’ भनिन्छ तर म कुराको उठान गर्दैछु कान नचिरेका जोगीको ।
पुरा पढ्नुहाेस्बजियाज्यूले बजाउनुभो
हामीकहाँ बजियाहरू धेरै हुनुहुन्छ । कालगतिले केही बजियाहरू अहिले उच्च आसनमा विराजमान हुनुभएको छ । यी
पुरा पढ्नुहाेस्आफ्नै कुरो :: धक नमानी गरिएको बकपत्र
आरम्भमा फित्कौलीको अर्थ खोज्दै : ० ससाना ढुङ्गा, माटाका मट्याङ्ग्रा वा मकै चनाका दाना आदि हान्ने
पुरा पढ्नुहाेस्उडाउनेसँग उड्दा उड्दै
इलामको कुरा भो अब नगरौँ । बरु अलिकति कुरो गरौँ इलमको । मानिसले जीवन निर्वाह गर्न
पुरा पढ्नुहाेस्कुकुरको सपना
कुकुर महँगो गलैँचा ओछ्याइएको बैठक कोठामा पाउपोश नफुकाली निर्धक्क पस्नु भयो र सबभन्दा बीचको सोफालाई आशन
पुरा पढ्नुहाेस्जँड्याहा संस्कृतिमाथि मिठो प्रहार ‘मद्यशाला’
उदयानन्द अर्यालदेखि भानुभक्त आचार्य हुँदै अघि बढेको कवितामा हास्यव्यङ्ग्य लेखनको परम्परा भूपी शेरचनमा आइपुग्दा शैलीगत नित्य-नवीनता
पुरा पढ्नुहाेस्भूपीको ‘हामी’ : हाम्रा मुखिया र जिम्दार
प्रिय भूपी ! बैसठी वर्षअघि लेखिएको तिम्रो ‘हामी’ कविताले आज पनि ‘हामी’ सर्वनामधारी बुद्धु नेपालीलाई लल्कारिरहेको
पुरा पढ्नुहाेस्