कविराज घिमिरेवृद्धको अवस्था र दायित्व
खराबी आमामा असल गुणको हुन्न चयन । पिता त्यस्तै बन्दा तिरमिर हुने हुन्छ नयन ।। बिगार्दै छौँ हामी किन र यसरी सन्ततिहरू । बनौँ हामी आफैँ असल पहिला हुन्न र बरु ।।
कविराज घिमिरे :
बनेका छन् वृद्धा युवकयुवतीझैँ रहरिला ।
खटेका छन् रातोदिन सकसले निर्मम सदा ।।
गए छोराछोरी अलिकति कमाऊँ कि त भनी ।
विदेशी माटोमा लुटुपुटु भए जीवन खनी ।।
यहाँ छैनन् औद्योगिक कल सबै बेचिन गए ।
बिरोजी छन् मान्छे सकल दुनियाँ आजित भए ।।
भरोसा देख्तैनन् जिउन पनि गार्हो हुन गयो ।
व्यवस्था गर्नेको अबुझ किन उल्टो मति भयो ।।
खुसी हौँ वृद्धा झन् सकुशल बनौँ वृद्ध मन यी ।
कमाएको जे हो धन जतन होस् सञ्चय जति ।।
बसी छोराछोरी रजगज गरून् जो छ नजिक ।
भनी इच्छा गर्छन् जनकजननी सन्ततिसित ।।
लफङ्गा जो बन्छन् अपजस हुने मान्यजनमा ।
कि साँच्चै हौँ त्यस्तै जनकजननी छौँ विफलमा ।।
घरैमा बिग्रिन्छन् कतिपय सुता वा सुत पनि ।
छ कस्तो हाम्रोमा मनन अब होस् भन्छु मपनि ।।
खराबी आमामा असल गुणको हुन्न चयन ।
पिता त्यस्तै बन्दा तिरमिर हुने हुन्छ नयन ।।
बिगार्दै छौँ हामी किन र यसरी सन्ततिहरू ।
बनौँ हामी आफैँ असल पहिला हुन्न र बरु ।।
०००
भक्तपुर
