नरनाथ लुइँटेलमुला
जातै उस्तो कुनै चाहिँ साह्रै च्यान्टे मुला
कुनै भने डल्लो गान्टो नामै गाण्टे मुला
छाँटपारी छाँटे पनि मुला उही मुला
मुलासँग मिलेपछि मान्छे पनि मुला ।
माननीय बन्न थाल्यो मुलुकको मुला
हैसियत उस्कै ठूलो फूलमन्त्री मुला
रेक्टर र डाइरेक्टर छानी छानी मुला
कस्का बाउको के जान्छ र जियम् खानी मुला ।
दायाँ बायाँ मात्र हैन तलमाथि मुला
शानसँग बसेको छ कानमाथि मुला
फेद उस्को देख्नासाथ सवै बन्छन् लुला
तालुमाथि आलु हैन टाउकामाथि मुला ।
मूल्याहाको बारी हो कि मूल प¥यो मुला
नीतिदेखि राजनीति अर्थनीति मुला
यता हेर्यो रातो मुला उता सेतो मुला
नेता भनी हात जोड्यो स्वाँठिएको मुला ।
अस्तिसम्म भोकभोकै औतारिन्थ्यो मुला
ढिंडो साथी नपाएर भौतारिन्थ्यो मुला
ऐले पहुँच पिलेनैमा पनि उड्यो मुला
सररर पजेरोमै पनि गुड्यो मुला ।
ओल्लो पाटो पल्लो पाटो उस्तै उस्तै मुला
तपाईं मपार्इं सराबरी एकै ड्याङ्का मुला
वीउ छर्नै नपर्ने भो सवैतिर मुला
अरु केही छैन कि झैं जम्मै मूलै मुला ।
मुला बाहेक उम्रन्न कि खाली मुलाघारी
कि भै सक्यो हाम्रो देश मात्रै मुलाबारी ?
कलङ्की, काठमाडौं
