रुद्र ज्ञवालीवरिष्ठता
हिन्दी या अङ्ग्रेजी कविताका पङ्तिलाई काटकुट र टाकटुक पारेर उसले आफ्ना उत्पादनका दुई चार किताब प्रकाशित गर्यो । खेताला लगाएर आफ्नो अभिनन्दन ग्रन्थ लेखायो ।
रुद्र ज्ञवाली :
उसको मन बेचैन छ । बेचैन हुनुको कारण छ । कारण हो मनभित्र बसेको वरिष्ठताको प्रेत ।
वरिष्ठ हुने रहर कसलाई हुँदैन र ? वरिष्ठ अधिकृत । वरिष्ठ चिकित्सक । वरिष्ठ अधिवक्ता । वरिष्ठ न्यायाधीश । वरिष्ठ समाजसेवी । वरिष्ठ चिकित्सक । वरिष्ठ कलाकार । वरिष्ठ सङ्गीतकार । वरिष्ठ साहित्यकार ।
उसलाई पनि वरिष्ठ बन्ने रहर पलायो ।
साँच्चै वरिष्ठताको मापदण्ड के होला । ओछ्यानमा पल्टेको उसले गम्भीर चिन्तन गर्यो ।
अरू विधामा वरिष्ठ बन्नु त्यति सहज देखिएन । कतै डिग्री चाहिने, कतै सीप र कतै ठुलै लगानी चाहिने । सबै हिसाबले सजिलो पाटो साहित्यको लाग्यो ।
साहित्यका वरिष्ठतम् हाँगा पनि प्रशस्तै देख्यो । वरिष्ठ कवि, वरिष्ठ कथाकार, वरिष्ठ मुक्तककार, वरिष्ठ गजलकार, वरिष्ठ नियात्राकार, वरिष्ठ गीतकार, । थोरै मिहिनेत गर्ने हो भने कुनै एक वरिष्ठताको पगरी सजिलै भिर्न सकिन्छ भन्ने निष्कर्ष उसले निकाल्यो ।
सजिलोका लागि उसले आफ्नै नयाँ विधा उत्पादन गर्यो । तिनै उत्पादन बोकेर कार्यक्रम धाउन र कार्यक्रम शुरु नहुँदैदेखि मञ्चमा बस्न थाल्यो । बोल्ने पालो आउँदा लामालामा र गजबगजबका उपदेशहरूका घोट्टा पिलाउन थाल्यो । सम्पादक, समीक्षक र समालोचकलाई तरल पदार्थसहितिको पार्टी दिन थाल्यो ।
हिन्दी या अङ्ग्रेजी कविताका पङ्तिलाई काटकुट र टाकटुक पारेर उसले आफ्ना उत्पादनका दुई चार किताब प्रकाशित गर्यो । खेताला लगाएर आफ्नो अभिनन्दन ग्रन्थ लेखायो ।
धनकारी छँदै थियो, त्यसमा अलिकति मन पनि थप्योे । पुरस्कार स्थापना गर्यो र दिनुकोे अनुपातमा झन्नै दोब्बर आफूले पनि लियो ।
अचेल ऊ देशकै वरिष्ठ साहित्यकारमा गनिन्छ ।
०००
भैरहवा ।
