नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

कृष्ण प्रधान :

चक्रवर्ती – (अन्कनिएर) पाँ….च…. स्यार….
हाकिम – तर तिमीले मलाई तीन मात्रै दियौ…
चक्रवर्ती- (हतार-हतार) …दुइ मैले राखेँ स्यार…
हाकिम – किन ? मेरो भागमा परेको शिकार तिमीले त्यसरी लानु पाउँदैनौ चक्रे ।
चक्रवर्ती – त्यो ठिकै हो स्यार । तर याद कोर्नुपरने कुरो के छो भने नि स्यार…शिकार तोपाईको भोए पुनि पोदाम बाबुलाई झोलामा हाल्ने मै हुँ नि स्यार । यसमा मेरो पुनि ट्याक्टिक्स खरच् भोएको छो। आखिर यो घूस हो स्यार घूस । यासैले मैले दुइ लागयो स्यार । माइण्ड नकोरनोस् है स्यार…यस्तो काम नकोरेपछि यूनियनले ढार भाँच्छ । हामरा बडाबाबुकै जस्तो गति हुनछो । स्यास…मेरो मरेकी आमा आइगयो भोने पुनि शिष्टाचारको सूचिमा यो जगा चक्रोवोर्तीको नाम इन्क्लुड कोरन चाहदिनँ स्यार…। चान्स पायो कि डान्स कोरिहाल्नुपर्छ ।
हाकिम – तिमी बाठो रहेछो मोरो । तिम्रो बुद्धिसित कसले सक्ने ?
चक्रवर्ती – गुरु तपाई नै हो स्यार । होइन स्यार..यसमा बुद्धिको कुरो क्या छ…मादोल जोसारी बोजछा उसोरीनै नाँच्नुपर्छ नि स्यार ।
हाकिम – तिम्रो कुरा हण्ड्रेड पर्सेण्ट करेक्ठ छ चक्रे… तर हाम्रा बडाबाबु पो के भएका ?
चक्रवर्ती – कै के भन्नु स्यार…बडाबाबुको गिदीभित्रो क्या छो कुन्नि…
हाकिम – अच्छा…अरु कोही आएको छैन ? दुइजना आउने कुरो थियो ।
चक्रवर्ती – खै अहिलेतक आएको छैन स्यार । तपाई नसुर्ताउनुहोस् न स्यार । यस्तै शिकारको दाउमा यो चक्रोवोर्ती आफिसको बाहिर बोसेर ढुकिरहन्छ । आयो कि मो क्याप्पै पारिहाल्छु नि । तर स्यार मोलाई एउटा कुरा समझमा आएन हाम्रा बोडोबाबुलाई चाहिँ के भाको स्यार ? ल…ट्…ठु…वा… । मुखैमा आएको चारोलाई फुत्काइ पठाएछ पाजीले ।
हाकिम – यसैलाई ता भनिन्छ चक्रे लाटो लड्छ एक बल्ड्याङ बाठो लड्छ तीन बल्ड्याङ। अब बुझ्छन् तिनले । म ता छोड्ने होइन । एक्सप्लानेसन गल गरेर तिनको सातो खाइदिन्छु । शिष्टाचारको आरोप प्रमाणित भयो भनेर ससपेन्स अर्डर थमाइदिन्छु ।
चक्रवर्ती – यस्तो उचित सिक्षा दिनैपोरछा स्यार ।
हाकिम – अच्छा चक्रे…तिमी एकक्षण घरमा गएरो कुकुरलाई ल्याट्रिन गराउने कोशिष गर अनि मेमसाहेब मानिन् भने उनलाई पनि नुहाएर आऊ । (मञ्चको अर्को कुनाबाट बडाबाबु उत्तम हस्याङ्-पस्याङ् हुँदै आएर सोझे हाकिमको खुट्टा समात्छ) ।
चक्रवर्ती – मुरने बेलामा औषधि खानु आएको जोसतो चो नि उत्तम बाबुले ।
हाकिम – चक्रवर्ती ! तिमी मेमसाहेब कहाँ जाऊ । (एकैवचनमा चक्रवर्तीको प्रस्थान)
उत्तम – सर ! मलाई बचाउनुहोस् सर। मेरो विरुद्धमा बजारभरि पोष्टरहरू टाँसिएका छन् भने पर्चाहरू पनि छापिएर कार्यालय कार्यालयमा बाँडिदैछन् सर। प्लिज हेल्प मी सर ।
हाकिम – (गह्रौँ स्वरमा) तिमीले अन्याय गर्‍यौ मिस्टर उत्तम अन्याय गर्‍यौ ।
उत्तम – भ्रष्टाचार विरुद्ध मैले केही गरेको छैन सर ।
हाकिम – नगर्नु गर्ने बलण्डर गरिहाल्यौ अब म तिमीलाई कसरी बचाउनु?
उत्तम – (हात जोड्दै) सर…तपाई नै मेरो सहारा हुनुहुन्छ…
हाकिम – त्यो कुरो ठीकै हो बडाबाबु ठीकै हो तर दिस इज भेरि कम्पलिकेटेड केस… आइ काण्ट हेल्प यू..
उत्तम – तपाईले यो केसलाई ढिसमिस गर्नु सक्नुहुन्छ…
हाकिम -यो केश अब यूनियनको हातमा पुगिसकेको छ । तिमीले जुन जघन्य अपराध गर्‍यौ… यूनियनको नजरमा यस कार्यालयको मात्र होइन तर मेरो पनि बदनाम गर्‍यौ तिमीले ।
उत्तम – सर मैले त्यस्तो ठूलो अपराध केही गरेजस्तो लाग्दैन ।
हाकिम – नगरी त्यसै हल्ला फैलिन्छ ? यूनियनकाहरू त्यसै आन्दोलन गर्नु तम्सिन्छन् ?
उत्तम – सर…
हाकिम – (कुरा काटेर) भ्रष्टाचारको यस युगमा तिमीले भ्रष्टाचारको अपमान मात्र होइन तर भ्रष्टाचारको घाँटी अँठ्याएर हत्या गर्ने प्रयास गर्‍यौ । सबैभन्दा भाइटल कुरो तिमी यूनियनको नीति विरुद्ध गर्‍यौ ।
उत्तम – यूनियन विरुद्धमा किन जाने सर ! यूनियनसित मेरो कुनै शत्रुता पनि ता छैन सर.
हाकिम – यूनियनसित तिम्रो कुनै शत्रुतात छैन भने फेरि तिमीले यस्तो जघन्य अपराध गर्ने दुःस्साहस् किन गर्‍यौ ? तिमी आफै पनि यूनियनका भाइस प्रेसिडेण्ट हो । साथै एकजना सिनियर हाकिम । तिमीजस्तो सिनियर र एक्सपिरियन्सड् हाकिमबाट यस्को जघन्य अपराध हुन्छ भन्ने कुरो सपनामा पनि सोंचेको थिइनँ । तिमीले मेरो मात्र होइन तमाम् हाकिम अनि कर्मचारीगणको मान-सम्मान पानीमा मिलाइदियौ ।
उत्तम – हो सर ! मेरो नाम उत्तम हो सर। तर मैले साँच्चै अधम काम गरेँ सर। म जम्मै दोष स्वीकार्न तयार छु सर । तर मलाई उद्धार गर्नुहोस् सर… मलाई बचाउनुहोस् सर… ।
हाकिम – अ सिरियस एक्सन वुड बी टेकन् अगेन्ष्ट यू अण्डरस्ट्याण्ड ! यू मे बी ससपेन्सेड ।
उत्तम – (रुँदै) सर ! मलाई दया गर्नुहोस् सर । हो मैले घूस नखाई नै एकजनाको काम गरिदिएँ सर । मेरो ठूलो गल्ती भयो सर तर म विवश थिएँ सर । बाध्यताले मलाई यस्तो गर्न कर लगायो । मलाई ससपेण्ड नगर्नुहोस् सर… प्लिज गिभ मी अ चान्स सर ।
हाकिम – किन त्यस्तो काम गर्नुपर्‍यो ?  किन घूस नलिइकनै काम गरिदिनु ? थाहा छ न तिमीलाई ? तिमीजस्ता कलङ्कित हाकिमले गर्दा आज शिष्टाचारले बुर्कुसी मार्न मुख बाइरहेछ । तिमीले नगर्नुप्रने गल्ती गर्‍यौ । ननसेन्स । मैले तिमीलाई एक्सक्यूज गरुँला तर तिम्रै यूनियनले तिमालाई छोड्छ ? मैले तिम्रो पक्ष लिएर यूनियन विरुद्ध कुरा गरेँ भने थाहा छ ? यूनियनकाहरूले तिम्रो र मेरो घूस नखाइ काम गरिदिने षडयन्त्र रहेछ भनेर हाम्रो विरुद्धमा कठोरभन्दा कठोर आन्दोलन गर्ला । भ्रष्टाचारप्रेमी यूनियनलाई तिमीले खेलाँची सम्झिरहेका छौ कि क्या हो हँ…. !
उत्तम – सर…
हाकिम – (कुरा काटेर) मिष्टर उत्तम ! तिमीले भ्रष्टाचारलाई अपमान गर्‍यौ….गर्‍यौ साथसाथै समस्त भ्रष्टाचारी सहकर्मीहरूलाई गतिलो चड्कन लगायौ । त्यतिमात्रै होइन, बडाबाबु ! घूस नखाई गाम गरेर तिमीले भ्रष्टाचारलाई नमिठो पाराले अपमान गर्‍यौ । घूस नखाई काम गर्न अघि एट लिष्ट तिमीले मलाई पनि सोच्न सक्ने थियौ…कि मैले पनि भाग भनेर तिमीलाई डर लाग्यो ? आजसमम तिम्रो केशमा मैले कहिल्यै हस्तक्षेप गरेको छु ?
उत्तम – नो सर ।
हाकिम – छैन । त्यसो भए तिमीले मलाई किन भनेनौ ?
उत्तम – म मजबूर थिएँ सर ।
हाकिम – (कडकेर) वाट मजबूर ? मजबूर… मजबूर…मजबूर । के को मजबूर ? त्यो तिम्रो बहाना मात्रै हो मिष्टर उत्तम बहाना मात्रै ।
उत्तम – अफकोर्श नट सर। (नम्र स्वरमा) तपाईंलाई भन्ने आँट गरिनँ सर ।
हाकिम – भ्रष्टाचारको परम्परा भत्काउने तिमीजस्ता निचलाई आँट फेरि किन चाहियो ? हामी सरकारी कर्मचारीले घूसबिना काम गर्नु हुँदैन भन्ने कुरो तिमीलाई राम्ररी थाहा छ… फेरि तिम्रो यस कार्यालयका बडा हाकिम । उमेरमा मात्र होइन यस कार्यालयमा तिमीले मभन्दा धेरै भोटो फटाइसकेका छौ । मैले प्रथम यस कार्यालयमा जोइन गर्दा मलाई पदले गर्दा अप्ठ्यारो लाग्छ होला त्यसको निम्ति तपाई आत्तिइने काम छैन । पार्टीलाई मकहाँ पठाइदिनुहोला.. म ठामठिम पारिहाल्छु भनेको होइन ? मजस्ता सिन्सियर हाकिमलाई भ्रष्टाचारको बाटोमा घोक्र्याइँ मुण्ट्याइँ गरेर भ्रष्टाचारको दलदलमा पुर्‍याउने तिमी नै होइनौ ? भ्रष्टाचारको मोहनीमा मलाई फँसाउने तिमी नै हौ । फेरि आज कुन मुखले भन्दैछौ आँटै आएन भनेर । ठीकै छ । तर तिमीले एकपल्ट हाम्रो चक्रवर्तीलाई ता भन्नु सक्थ्यौ । यस्तो कुरामा ऊ एक्सपर्ट छ । तिनलाई भनेको भए प्रोब्लेम सल्भ गरिदिहाल्ने थियो । अहिले यस्तो झ्याउलो पनि हुने थिएन ।
उत्तम – त्यसदिन चक्रवर्ती कार्यालयमा थिएन सर..
हाकिम – कहाँ थियो त्यो ?
उत्तम – सर ! मेमसाहेबसित चक्रवर्ती मधुबन पार्कमा गएको थियो ।
अफिसर – (सामान्य टोपल्ने कोशिष गर्दै) किन म कार्यालयमा थिइनँ र ?
उत्तम – सर ! तपाई एक हप्ताको निम्ति टूर जानुभएको थियो ।
हाकिम – अब बुझ मजा । आई काण्ट हेल्प यू । दिवय विल बी अ कमिसन।इट इज डिपेण्ड अन द्याट ।
उत्तम – (रुँदै) स…र…प्लिज…(मञ्च विस्तारै अँध्यारो हुन्छ । मञ्चमा अदालतको दृश्य देखिन्छ । बडाबाबु उत्तम लामिछानेविरुद्ध लागेको आरोपको निम्ति कमिसन बसेको छ । फाटाक-फुटुक मानिसहरू आउँदैछन् । उत्तम नियास्रो अनुहार लाएर यताउति गरिरहेको देखिन्छ । अदालतमा हाकिमको पवेश । आफ्नै सहकर्मीविरुद्ध आरोप लागेकोमा उनलाई कता-कता दुःख पनि लागेको छ, कता कता कुरीकुरी पनि । एकक्षणपछि यूनियनका सचिव, यूनियनका कार्यकर्ता पनि मञ्चमा आइपुग्छन् ।
(न्यायधीशको प्रवेश हुँदा सबै जाराक-जुरुक उठरे न्यायाधिशलाई अभिवादन गर्छन् । न्यायधीश आफ्नो आसनमा बसेपछि सबै बस्छन्। सामान्य खल्याङ्-बल्याङ् मच्चिन्छ) ।
न्यायाधिस – (गम्भीर मुद्रामा) अर्डर…अर्डर (क्रमश)…

०००
सिलिगुडी (भारत)
अल इण्डिया रेडियो, खरसाङबाट प्रसारित