सञ्जय साह मित्रउखाने झगडा
छिमेकिनी पतिमाथि कड्किँदै थिइन् -‘फेरि पनि गुन्द्रुकलाई पकाउनु पर्दैन’ भन्ने उखान प्रयोग नगर्नुहोला । हैनभने ‘जेठा भेना सबै हिनामिना’ गर्ने जेठो भिनाजु यहाँ आउन खोजेका छन् ।
सञ्जय साह मित्र :
‘खाने मुखलाई जुँगाले छेक्दैन’ भन्ने उखानले लैङ्गिक विभेद गरेको हो । पुरुषले मात्र खान्छ र ? महिलाले खाँदैन ? तिमीहरूलाई जे जे मन लाग्यो त्यैँ त्यैँ उखान चलाएर पौरुषप्रधान महिलालाई हेपेका हौँ । अब चाहिँ सुधार गर्नुपर्छ । प्तिदिवसको व्रत बसेकी पत्नीले प्रयोगका लागि कुकरमा तिन सिटी लगाएर पकाएको चिया बढाउँदै बौद्धिक तर्क प्रस्तुत गरिन् ।
एकाबिहानै दार्शनिक प्रवचनलाई म किचकिच नै मान्छु । व्रतालु पत्नीले सांस्कारित भएर घुम्टो लाएको मलाई तेसै अनौठो लागेको थियो । मैले केही नबोलेको देखेर व्रतालु पत्नी कड्किइन् ।
चिया घाँटीमा अड्किँदैन, खाँदा सड्किँदैन तर पनि किन वाणी निक्लँदैन पति महोदय ।
‘बोल्ने मुखलाई घुम्टोले छेक्दैन’ भन्ने विभेदकारी उखानको अर्थ खोज्दैछु । यसको तात्पर्य बताइदिने हो कि व्रतालुज्यू ?
‘खाई नपाई छाला टोपी लाई’ यसको अर्थ यही नै हो । अलिकति कर्के नजरसँगै धर्के मुस्कानले मेरो मुटु थर्कमान बनाई । म चिया पिउन छोडेर छेरपटी लागेको झैँ घुसें बाथरुममा । यत्ति भएपछि आज मलाई पत्नीज्यूबाट कुनै व्यंग्य हुँदैन भन्ने मलाई पक्का विश्वास थियो ।
भिनाजुलाई भगाएर ल्याएकी साली पूरै घरवाली भइसकेकी छिमेकिनी पतिमाथि कड्किँदै थिइन् -‘फेरि पनि गुन्द्रुकलाई पकाउनु पर्दैन’ भन्ने उखान प्रयोग नगर्नुहोला । हैनभने ‘जेठा भेना सबै हिनामिना’ गर्ने जेठो भिनाजु यहाँ आउन खोजेका छन् ।
म बाथरुमबाट हलुको भएर बाहिर निस्कँदा पत्नीजीको अनुहारमा ममाथि अगाथ प्रेम आइसकेको थियो । देखेँ आकाश उघ्रिसकेको छ ।
०००
रौतहट
