भोलानाथ सुबेदीओ महोदय
रोग हामीलाई अभाव हामीलाई दुःख र कष्ट हामीलाई गुदी आफूले खाएर बोक्रा किन हामीलाई । ओ महोदय ! अब के दिन्छौ हामीलाई ।
भोलानाथ सुवेदी :
महल उनैको फाँट उनैको
बाटो उनैको घाट उनैको
सुर्य उनैको रुख उनैको
हँसिया उनैको हलो उनैको
गिलास उनैको थाल उनैको
शङ्ख उनैको घण्ट उनैको
शिक्षा उनैको स्वास्थ उनैको
डाक्टर उनैको औषधि उनैको
तोक उनैको आदेश उनैको
भनेको नमाने न्याय उनैको
बजार उनैको भाउ उनैको
भोको पेट उफ्रने हामी
आन्दोलनमा तगारो बन्ने हामी
बेरोजगारी हामी
खाली हात गुजारा चलाउने हामी
गोली छातीमा थाप्ने हामी
ओ महोदय !
सधैं रित्तै किन हामी ?
महँगी हामीलाई
रोग हामीलाई
अभाव हामीलाई
दुःख र कष्ट हामीलाई
गुदी आफूले खाएर
बोक्रा किन हामीलाई ।
ओ महोदय !
अब के दिन्छौ हामीलाई ।
०००
९८४३०५४१६१
