बुढ्यौली (काव्य शृङ्खला- ४५)
वि.सं.२०८१
देवीप्रसाद मिश्र : कर्मका बलले गर्दा जन्म हुन्छ मनुष्यको । कर्मले मार्ग बन्ने हो वर्तमान भविष्यको
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्याैली (काव्य शृङ्खला- ४४)
वि.सं.२०८१
देवीप्रसाद मिश्र : वृद्ध दर्शन बालाे युवा तथा, प्राैढ हुँदै मानव जीवन। क्रमले श्रममा चल्दै वृद्ध
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली काव्यशृङ्खला (४३)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : मन शान्त भए हाम्रो घरमा शान्ति छाउँछ । घर शान्त हुँदा त्यस्तै गाउँ
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्याैली काव्य (शृङ्खला- ४२)
वि.सं.२०८०
(वृद्ध चिन्तन या, वृद्ध निर्णय) पाका मुहारका लागि अभियान चलाउँदै।। वृद्ध टाेली हिँडेको छ साथ, साथ
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली काव्य शृङ्खला (४१)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : असी श्रावणको मास अन्त्य पच्चीसका दिन । निरीक्षण गरी हिँड्थ्यौँ वृद्ध चिन्तनका जन
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली काव्य (शृङ्खला- ४०)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : हाम्रो पुरानो स्थिति थाम्दै सत्य परम्परा परिधिमा सङ्लो बनाई मन । जान्थे जो
पुरा पढ्नुहाेस्
बुढ्याैली (काव्य श्रृङ्खला- ३९)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : (हजुरबा आमाकाे चिन्तन ) पढ्ने चाैध र पन्ध्रका समयमा आमा भएका हक। भेटिन्छन्
पुरा पढ्नुहाेस्
बुढ्याैली (काव्य श्रृङ्खला- ३८)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : (ठुल्दाइकाे उद्घाेष) मात्रै बात चुटेर हिँड्द छ भने काे बन्न सक्ला भलाे। साठी
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्यौली काव्य (शृङ्खला-३७)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : आमाले सुखदुःख कारकपला भोग्दै भएका जति । हुर्काइन् कृषिकर्ममा रत भई सन्तान आफ्ना
पुरा पढ्नुहाेस्बुढ्याैली (काव्य शृङ्खला- ३६)
वि.सं.२०८०
देवीप्रसाद मिश्र : वृद्ध चिन्तनमा ठुल्दाइकाे उद्घाेष खेती गर्छु कपासकाे अब सबै पाखा पखेराभर । चर्खा
पुरा पढ्नुहाेस्
