dev bhattarai
झुल्के २, भोजपुरमा २०३४ जेठ १८ गते जन्मनु भएका देव भट्टराई नारायणप्रसाद भट्टराई र रमादेवी भट्टराईका सुपुत्र हुनुहुन्छ । भट्टराई छन्द कविता लेखनमा रूचि राख्ने स्रष्टा हुनुहुन्छ । व्यवस्थापन विषयमा स्नातकोत्तर गर्नुभएका भट्टराई हाल काठमाडौं बस्नुहुन्छ । उहाँको ‘सुस्केरा’ छन्द कवितासङ्ग्रह प्रकाशित छ ।
आगो र पानी
वि.सं.२०८१
देव भट्टराई : आगो र पानी तरुनी र मूर्ख । यी चार देखेर नमान हर्क ॥
पुरा पढ्नुहाेस्भन मित्र आगे
वि.सं.२०८१
देव भट्टराई : वसन्तझैँ छैन उदार मान्छे । आकाशझैँ छैन विशाल मान्छे ॥ सङ्कीर्णताले नित खुम्चिँदैछ
पुरा पढ्नुहाेस्हाम्रै हातमा छ
वि.सं.२०८१
देव भट्टराई : केही उपाय नचलेपछि बन्छ नेता । राख्छन् अचम्मसँगले जनता अपेक्षा ॥ साक्षी हुँदैछ
पुरा पढ्नुहाेस्खै के होला ?
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : उनैको छ जत्था उनैको छ सत्ता । मिलाएर खान्छन् उनै वृद्धभत्ता ॥ उनै
पुरा पढ्नुहाेस्के जान्छ मेरो ?
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : बाँडेर आश्वासन भर्छु झोला । त्यो पूर्ण होला अवथा नहोला ।। पत्याउँने यी
पुरा पढ्नुहाेस्के यही लोकतन्त्र हो ?
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : गरिब राष्ट्रका बाँच्नु के गरी ? हरिप मात्रको देश हैन नि ॥ सुजन
पुरा पढ्नुहाेस्प्रवृत्ति
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : जगत् हेर्छु भन्ने भए ज्ञान साथ । किरो माथि उठ्नेथियो नर्कबाट ॥ जहाँ
पुरा पढ्नुहाेस्दिक्क लाग्दैछ भाइ
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : मान्छे हेर्दा चिटिक्कै तर मन जसको हुन्छ आचार बाङ्गो । पूरापूरै लगाओस् तनभरि
पुरा पढ्नुहाेस्बाइबाई नेपाल
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : भत्केर जाऊन् घर खेतबारी । विदेशमा खोज्नुछ रोजगारी ॥ रोगी भई पाक्छ कपाल
पुरा पढ्नुहाेस्अलिपछि उही हुन्छ बढ्ता हरामी
वि.सं.२०८०
देव भट्टराई : जस्ता हुन्छन् जमिन, जनता हुन्छ नेता दुरुस्तै । खोजी गर्दा असल मतिको व्यक्ति
पुरा पढ्नुहाेस्
