नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

छबिलाल आचार्य :

असी वर्षे जवानी यो, बुढो भा को छैन
भलो हुने काम गर्छु, जाँगर् गा को छैन ।
सेतै केश फुलेका छन्, शिर् मा सगर् माथा
बोकेर नै अघि बढ्छु, गाउछु वीर् को गाथा ॥
जीवनका फूल् बुट्टा गाँसी, बुढ्यौलिमा हुँदैन नहाँसी … २

धमिलो छ दृष्टि मेरो, चस्मा लगाइदिन्छु
आँखा फोर्ने फट्याङ्रोलाई, टाढा भगाइदिन्छु ।
बैह्रो मात्र बनेको हूँं, आफू मर्‍या छैन
पराइका गाली गलौज, सुन्नु पर्‍या छैन ॥
जीवनका फूल् बुट्टा गाँसी, बुढ्यौलिमा हुँदैन नहाँसी … २

दाँत सबै झरिसके, गिजा मात्रै रह्यो
नरम् नरम् खान पाइने, सुखी जीवन् भयो ।
सिन्को खोजी कोट्याउने, टन्टो हटिसक्यो
दाँत माझ्ने बुरुस् किन्ने, खर्च घटिसक्यो ॥
जीवनका फूल् बुट्टा गाँसी, बुढ्यौलिमा हुँदैन नहाँसी …२

शरीर् धान्ने सत्रु हान्ने, मेरै साथमा छ
भुक्ने टोक्ने जे आएनी, लौरी हातमा छ ।
रात भरी खोक्ने गर्छु, चोर भगाउन
सन्तानको समृद्धि होस्, भन्दै जोगाउन ॥
जीवनका फूल् बुट्टा गाँसी, बुढ्यौलिमा हुँदैन नहाँसी …२

सय बर्ष भन्दा बढी, बाँच्नु परेको छ
अरुलाई नचाएर, नाँच्नु परेको छ ।
भोली जान्छु आजसम्म, हाँस्नु परेको छ
नयाँ नौला पद्धतिलाई, गाँस्नु परेको छ ॥
जीवनका फुल् बुट्टा गाँसी, बुढ्यौलिमा हुँदैन नहाँसी …२

०००
पोखरा १६, कास्की