डा. विदुर चालिसेत्याग शून्य
- "नमरी संसार देखिन्न र !" यमनलाई प्राणकाे आशा थिएन । तर अमलाकाे पूरापूर आशा थियाे । उनले अन्तिम वाक्य भन्न भ्याए । - "मृत्युपछिकाे संसार कस्ताे हुन्छ ?" - "त्याग शून्य !"
डा. विदुर चालिसे :
– “मासु खाए बाँचिन्छ !”
– “नखाए ?”
– “मरिन्छ !”
रूग्ण शरीरकाे ताैल बाेकेका यमनले चिकित्सककाे सल्लाह लिए । उनी क्षयराेगबाट पीडितकाे अर्काे उपाय थिएन । निकाे हुने आशा थिएन । घरमा आएपछि अमलाले भनिन् ।
– “न बाँची संसार देखिन्न !”
यमनलाई रिसकाे रन्का उठ्याे । उनले धर्मकाे रूढताले अमला माथि झम्टन भ्याए ।
– “बरू मर्छु, तर मासु खाँदै खान्न !”
अमलालाई उमेरमै विधवा हुने चापले तनाव दियाे । उनले यमनलाई कर गरेरै भए पनि मासु खुवाइ छाड्ने र उनलाई बचाईरै छाड्ने निर्णयमा पुगिन । अमला भट्याउन लागिन् ।
– “ज्यानभन्दा पनि प्याराे धर्म हुन्छ ?”
– “ढाेंगी बुढा !”
यमनकाे सुकेकाे मुखबाट गिन्गिनाउँदाे स्वर निस्क्याे । उनले अमलामाथि हमला गर्दै दाेहाेर्यार भने ।
– “प्राण जाओस तर मासु एक खान्न, दुई खान्न, तीन खान्न !”
यमनकाे धर्मभीरूता डग्मगाएन । अमलाले वरिपरि विधवाकाे सन्ताप धुन भुक्न लागिन् । उनलाई यमनकाे साससँग आफ्नै जीवनकाे साैन्दर्य साट्नु थियाे । उनले परिस्थितिकाे पीडाकाे बीचमा यमनकाे अगाडि बक्न थालिन् ।
– “नमरी संसार देखिन्न र !”
यमनलाई प्राणकाे आशा थिएन । तर अमलाकाे पूरापूर आशा थियाे । उनले अन्तिम वाक्य भन्न भ्याए ।
– “मृत्युपछिकाे संसार कस्ताे हुन्छ ?”
– “त्याग शून्य !”
०००
काठमाडाैं
