डा. रमेश शुभेच्छुतीन टुक्रे कविता
मलाई तन्काउन सक्ने, ठम्याउनेहरू मलाई इत्यादिकै रुपमा चिन्दछन् मलाई चिन्दै नचिन्ने बुझ्दै नबुझ्ने हत्तपत्त पूणर्विराम लगाउँछन्, पूणर्विराम पढ्दछन् ।
१. कविता/कला
तिमी यिनलाई कति सजिलै कविता/कला भन्छौ
यी मेरा ढुङ्गा मुडा पनि हुन् विरोधीलाई हिर्काउने
तिमी भावना, विचार, चिन्तन, लय राग शैली के के भन्छौ
यी बोरामा कोचेका ढुङ्गाका बाँध हुन् बस्तीमा पसेको नदी फर्काउने
तिमी रस अलंकार ध्वनि वक्रोक्ति, विम्ब प्रतीक खोज्छौ
मेरो कापी चुनढुङ्गा खानीको भण्डारण क्षेत्र हो
मेरो कलम फलाम खानीको हाते कुन्जी हो
म र म जस्तैहरूको युग निर्माण गर्ने ।
२. इत्यादि
तिमी सम्झ म वाक्यको अन्त्यको इत्यादि हुँ
सबैले टेकेको ढुङ्गा माटो झार इत्यादि
तिमी सम्झ म जलिरहने इत्यादि हुँ
दाउरा गुइँठा बर्नर बिजुलीको तार इत्यादि
तिमी सम्झ म खेलाइने इत्यादि हुँ
बल, पासा, रिङ, गोटी, खुकुरीको धार इत्यादि ।
३ पूर्णविराम
तिमी जे भन म वाक्यान्तको इत्यादि हुँ
मभित्र अनेक सम्भावनाहरू अट्दछन्
मलाई तन्काउन सक्ने, ठम्याउनेहरू
मलाई इत्यादिकै रुपमा चिन्दछन्
मलाई चिन्दै नचिन्ने बुझ्दै नबुझ्ने
हत्तपत्त पूणर्विराम लगाउँछन्, पूणर्विराम पढ्दछन् ।
०००
काठमाडौं
