टङ्क_कार्की
अन्तिम संदेश
वि.सं.२०७८
भावानुवाद : टंक कार्की मूल लेख : खलिल जिब्रान अलमुस्तफाले अन्ततः आफ्ना मातापिताको बगैंचा पत्ता लगाई
पुरा पढ्नुहाेस्
पख, म आफैं फाँसी चढ्छु
वि.सं.२०७५
उहिलेको कुरा हो । कोशी नदीको किनारमा एक जना सन्त आफ्ना शिष्यका साथ कुटी बनाएर बसेका
पुरा पढ्नुहाेस्
पुतली
वि.सं.२०७३
कुसुलेकी पुतली झिम्क्याउछे परेली |नाची नाची गर्छे |कम्मर भांची हेर्छे |कुसुलेको ईसाराहेरी नाच्छे मुजुरा |नकच्चरी मोरीसरम
पुरा पढ्नुहाेस्प्रतिगमन
वि.सं.२०७३
‘कस्तो भव्य महल ?! कुनै ठुलै धनीमानीको होला !’ पहिलो पटक देखेको उसले टिप्पणी गरी हाल्यो
पुरा पढ्नुहाेस्जजमानको यज्ञ
वि.सं.२०७३
जजमान झल्यास्स भए, ‘जीवनमा कति पाप गरियो गरियो, पछि स्वर्ग गुम्ने त होइन ?!’ उपाय निकाले,
पुरा पढ्नुहाेस्अन्धा स्वयम्भु ?!
वि.सं.२०७३
स्वयम्भु नाथ !तिम्रा आँखा कता बरालिए कता ?!बेखबर छन्आफ्नै अगल बगलमा बसेका मोक्षदा र वरुधा कतै
पुरा पढ्नुहाेस्सत्ता र नेतृत्व
वि.सं.२०७२
“तपाई सत्तामा न फर्किंदा हुँदैनथ्यो ?” कार्यकर्ताले मुखेन्जी नै भनिदियो । उसले आम मानिसको अपेक्षा नै
पुरा पढ्नुहाेस्पिसाचको आतङ्क
वि.सं.२०७१
चकमन्न रातचुक घोप्टिएकोलमतन्न सुतेको शहर दर्गादिशा लागेका साथीभाइ सुतेका लालाबालाजङ्गलमा स्यालको हुइँया बरको टुप्पोबाट हुचिलको शंखनादकतै
पुरा पढ्नुहाेस्
