विश्व शाक्यकृषिप्रधान देश र झापडको खेती
के नेता, के नेताको झोला बोक्ने कार्यकर्ता ? सबैका लागि ‘झापड’ निक्कै लोकप्रिय भएको छ । नहोस् पनि किन ? झापड खाएर देशकै प्रधानमन्त्री हुन पाइँदो रहेछ भने झापड को महत्त्व किन नबढोस् ?
विश्व शाक्य :
हाम्रा बाजेले पछि छोरा नातिका पालामा केटकेटीले चामल खान पाउने छैनन् भनेर मुरी बीसएकैको खेत किनिदिनुभा’रैछ । हाम्रा बाजे आफैँले ती खेतमा मजाले मुरी बीस पच्चीसै धान फलाउनु हुन्थ्यो रे । हाम्रा बाउ हुने पुग्नेका छोरा भएर हुन् वा जाँगर हराएका मोरा भएर हुन् खेतीपातीतिर लाग्दै लागेनन् । भएका ती गहिरी खेत पनि कताकताबाट ल्याइएका माटो थुपारेर मैदान बनाएका छन् । हाम्रा बाउ फूटबल प्रेमी रहेछन् कि भनेको त होइन रहेछन्, हाम्रा बाजेले पसिना छरेर सुनजस्ता धान फलाएको त्यो खेत अहिले मैदान बनाएर चिराचिरा पारेर बेच्दै क्यासिनोमा जुवा खेल्न पो रहेछ ।
यो मेरो बाउको कुरा मात्र होइन । हुतिहारा धेरैजसो बाउछोराको यही हाल छ । सुन फल्ने खेतमा नून दल्ने अनि खेती खान सकिएन भन्दै चिरा पारेर बेच्ने । त्यही भएर अचेल कृषिप्रधान देश भन्नै पनि लाजमर्दो भएको छ । तैतै हाम्रा दिव्यदृष्टिधारी नेताहरूले कृषिप्रधान देश हुनुको लाज बचाएर राखिदिएका छन् । होइन भने ‘सहमति’ शब्दको बिचल्ली भएजस्तै ‘कृषिप्रधान देश’को पनि विचल्ली हुने थियो ।
हाम्रो कृषिप्रधान देशमा खेती भएन त के भयो र ? यत्रो गण्डकी गण्डकीले भरिएको देशमा पानी खान नपाएर मान्छे काकाकुल भएर बाँचिरहेका छन् खै कसैलाई केही बितलो पऱ्या छैन । यत्रो नदीनालाले भरिभराउ देशमा १४/१४ घण्टा लोडसेडिङ हुँदा पनि कसैको बाउको केही बितेको छैन । अनि कृषिप्रधान देशमा खेतीपाती नहुँदैमा कसको बाउको के पो जाने भयो र ? बाउको मात्र किन बाजेकै पनि के जाने भयो र ? छँदैछन् नि भाषणका खेती गर्ने नेताहरू ।
अचेल धान फल्ने खेत चिराचिरा परोस् वा हुँदो नहुँदो बोल्नेको मुखमा कीरा परोस् तर यतिखेर यस मुलुकमा झापडको खेती भने मजाले फस्टाइरहेको छ । के नेता, के नेताको झोला बोक्ने कार्यकर्ता ? के बोली ठोक्ने, के गोली ठोक्ने ? सबैका लागि ‘झापड’ निक्कै लोकप्रिय भएको छ । नहोस् पनि किन ? झापड खाएर देशकै प्रधानमन्त्री हुन पाइँदो रहेछ भने झापड को महत्त्व किन नबढोस् ? त्यही भएर देश र जनताका लागि हजारौं शहीदको कुर्वानी, बलिदान र महान् त्याग गरेकाहरूसमेत अचेल झापडमहिमा गाउन थालेका छन् । कसैले आएर हाम्रा गालामा पनि थप्पड हानिदिए हुन्थ्यो भन्न थालेका छन् । त्यही भएर कृषिप्रधान देश नेपालमा अरू खेती सबै हराए पनि झापडको खेती खूब मौलाउने यस फुट्या आँखालाई लागेको छ ।
०००
२० फागुन २०६७
फुट्या आँखा (२०७०)
