नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

रामकुमार पाँडे :

औतारी काका भैँसीसिङ्गे जुँगा तलास्दै ध्यानमग्न थिए । काका आज किन सिरियस भए मनमा कौतूहल जाग्यो र प्रश्न गरेँ- पूणर्चन्द्रमा यो औँसी किन काका ?

किन भन्नु बर्डफ्लुको कुरा गर्छन् । म त जतासुकै ‘मङ्की फ्लु’ देख्छु । मान्छेलाई ‘मङ्की फ्लु’ ले सताएपछि उत्पात हुँदो रहेछ ।

कस्तो ‘मङ्की फ्लु’ काका ? सिरुपाते जुँगा हल्लाउँदै भनेँ ।

कस्तो भन्नु ? ‘मङ्की फ्लु’ लागेपछि मन्त्री पनि प्रेमिकालाई भेट्न पर्खाल चढ्छ । उफ्रने लक्षण अचेल धेरैमा देखिएको छ । कोही बार फड्कने, कोही कसैलाई नटेर्ने । अझ मुखभरि रौँ भएका मान्छे त झन् बाँदरभन्दा के कम ? बुद्रुक बुद्रुक उफ्रेर चिच्याउँछन् । शुद्ध विद्यार्थी मात्र हुन् मङ्की फ्लुबाट बच्ने । नेतालाई त तुरुन्त सरिहाल्छ । एउटा दलको नेतालाई मङ्की फ्लु लागे दुई, तीन, पाँच, सात हुँदै सबलाई ग्रस्त बनाउँछ । यो पानीको फोहोरा लगाए पनि हट्दैन । मङ्की फ्लुले नेताको दिमाग यसरी घुमाउँछ कि ठूलाठालु देख्नेबित्तिकै टोक्न झम्टिहाल्छन् । एउटाको टाउकामा एक लट्ठी परोस् त सब च्याँ-च्याँ र चुँ-चुँ गर्दै घेर्न पुग्छन् । मङ्की फ्लुको लक्षण भनेकै बेसुरका कुरा गर्नु हो । कोही आफ्नै बाबुको सान्दर्भिकतामा बहस भन्दै टुपी नै ओखल्न खोज्छन् । कोही क्रान्तिका नाममा भ्रान्ति ल्याउनमै मग्न हुन्छन् ।

काकाको धाराप्रवाह प्रवचन हतपती सकिएलाजस्तो छैन । अनि सिरुपाते जुँगा हल्लाउँदै मैले भनेँ- मङ्की फ्लुबाट बच्ने उपाय के छत काका ?

के हुनु ? बेलामा बुद्धि नजानेपछि यस्तै हो । लुटेर खाइरहेकालाई रोक्न खोजेपछि यस्तै हुन्छ । लुट्न लागेकै बेलामा ठन्डा हुने गरी डन्डा कस्नु पर्थ्यो । अहिले लुटेर खाएको बलले चम्केका हुन् । मङ्की फ्लु भनेकै पचाउन नसक्ने गरी खाएपछि निस्कने एक प्रकारको ‘भ्रस्टेरिया’ रोग हो । शक्ति बढी भएपछि बाँदर उफ्रेझैँ त्यसै पनि उफ्रिरहन्छन् । यिनलाई जे भने पनि जे गरे पनि रोगमुक्त पार्न कठिन छ । यिनको दिमागमा मङ्की रेविज घुसिसकेकाले बुद्धिले काम गर्न छाडिसकेको छ । बुद्धि हुँदो हो त आफ्नो कुकृत्यप्रति टुँडिखेलमा उभ्भेर माफी माग्थे र आफ्ना भ्रष्ट मङ्की फ्लुग्रस्त रोगी हटाएर स्वच्छ र स्वस्थ व्यक्ति राख्दा हुन् । मङ्की फ्लुले यिनको आँखा कमजोर बनाइसक्यो । नत्र लाटा र बाठाको मित्रता हुन सक्छ भन्ने बुद्धिमा लाग्दैनथे । ताल परे पनि नपरे पनि बन्दुक हुँदाहुँदै लाठो निष्प्राण वस्तु हो । लाठा-जुलुसले लाटालाई छकाऊ, माथ्लो तहमा आसन पड्काऊ । कसले नबुझेको छ र ?

काकाको गहिरो संवादपछि पुनः प्रश्न राखेँ- काका मङ्की फ्लुको करामत त गजब छ नि ?

औतारी काका जुगा मुसार्दै चर्किए- मङ्की फ्लु लागिसकेपछि डाँका जेलबाट छुट्न पाउन्न ती जिन्दावाद भन्न पुग्छन् । मसानमा बसेर मस्त हाँस्न लाग्छन् । कुन बेला रुने तिनलाई थाहा हुँदैन । प्रजातन्त्रको भाँडो चुहिने पार्दासमेत त्यही भाँडामा थापेर खान खोज्छन् । मङ्की फ्लु लागेका मान्छेले प्रजातन्त्रको भाँडा मात्र हैन राष्ट्रियताका गाडालाई पनि कालो दल्न खोज्दै छन् । तिनलाई थाहा छैन सुनमा जति कालो दले पनि सुन सुन हो झन् टल्कन्छ । अर्कालाई कालो दल्दा आफ्नो अनुहार लतपतिएको तिनीहरूलाई पत्तो छैन ।

मङ्की फ्लु नयाँ रोग त्यसमाथि दुर्मुख नाम संवत्सरमा । अझ बाँदर वर्ष !! गजब योग मिलेको छ । बाँदरको रोग मान्छेलाई सरेपछि कतै बाँदर पो मान्छे हुने हुन् कि भन्ने लागी सिरुपाते जुँगा उचाल्दै काकालाई भनेँ- हैन काका । कतै मङ्की फ्लु मान्छेलाई सरेपछि मड्की पो मान्छे जस्ता हुने हुन् कि ?

भैँसीसिङ्गे जुँगा उचाल्दै काकाले भने- आफ्ना सन्तानको माया गरेको देख्या छैन ? बेजातिले अलिकति मात्र बिगार गरे सारा मिलेर झम्टेको देखेको छैन ? प्रकृतिको मीठो घाममा आनन्दसँग बसेको देखेको छैन ? ती सुखी छन् । तिनको रोग मान्छेलाई सरेर कोही ढुङ्गा बोकेर, कोही लाठा बोकेर, कोही बन्दुकै बोकेर दगुरेका छन् । पार नलाग्ने काम भनेको यही हो । मान्छे भएपछि मान्छेको विद्या, बुद्धि, विवेकले पो काम गर्नुपर्ने । मेरो गोरुको बाहै टक्का भनेर चल्छ काम ?

काका शुद्ध मान्छे भनेर कसरी चिन्ने ? मान्छे तालतालका छन् । भ्रष्टाचारीले अट्टहास गरेर हाँक दिइरहेको छ र व्यभिचारी चम्केर – हिँडिरहेछ । मन्दिरमा बसेर लुटेर खाने बाँदरको रोग सरेपछि ती लुटेरै खाने अवसरको दाउमा छन् । बाँदर बुद्धिले आफ्नो घर पनि बनाउँदैन अर्काको पनि बिगार्छ । बगैँचामा पसेर टोक्दै फाल्दै ध्वस्त पार्छ । मान्छेको बुद्धि भ्रष्ट पार्छ मड्की फ्लुले । यही फ्लु नसरोस् भनेर मान्छेको बच्चालाई पढाउनुपरेको हो । यही फ्लु नलागोस् भनेर राजनीतिक कार्यकर्तालाई पोलिटिकल कल्चर सिकाउनुपरेको हो । सेवकलाई मङ्की फ्लु लागे के होला ?

काकाको प्रश्नलाई प्रश्नमै राखे के होला काका ?

आफ्नो नेताको नाकमा सानो झिँगा बस्दा पनि त्यसलाई धपाउनुको साटो सेवकले लाठो बजार्न बेर छैन । यस्तो मङ्की फ्लुबाट बच्न नेताहरूले कमसेकम आफू र आफ्ना सेवकलाई सतर्क गराउनुपर्छ । नभए भोलिको इतिहासले सबै नेताको नकटो फोटो छाप्नेछ । अहिलेसम्म बचेकै छ । धन्य बाँदर वर्ष । धन्य नेताको नाक !

०००
पाँडे पुराण (२०६४)