साधुराम खड्काआधुनिक मान्छे
वास्तविकतामा ढुंगेयुगमा फर्क्यो मान्छे नैतिकता र आत्मीयता खै कता गयो विकासको नाममा बनिदिन्छ आधुनिक मान्छे !
साधुराम खड्का :
बिरोलोले बाटो काटे हिँड्दैन मान्छे
घाँटीमा छोएपछि हात फुक्छ त्यै मान्छे
आफ्नो राम्रो हुँदा नास्तिक बनीदिन्छ
दुख पाए मठमन्दिर धाएर आधुनिक बन्छ मान्छे
बाँचुन्जेल बाआमालाई श्रद्दा हैन
मरेपछि नौट्ङकी गरी श्राद्द गर्छ त्यै मान्छे
माग्दा कसैलाई एक वाक्य दिन सक्दैन
मुखले माया गर्छु भन्ने स्वाङ पार्छ मान्छे
स्थिति गए गुज्रेको छ देशको तैपनि
प्रतिकुल अनुकुल छ भन्छ मान्छे
काम आफू गर्ने हैन, खाना पकाउने हैन
सबैकुरा रेडिमेड र तुरून्त चाहन्छ मान्छे
संसार सानो र विकसित भनी खोक्छ
वास्तविकतामा ढुंगेयुगमा फर्क्यो मान्छे
नैतिकता र आत्मीयता खै कता गयो
विकासको नाममा बनिदिन्छ आधुनिक मान्छे !
०००
बूढानिलकण्ठ, काठमाडाैं
