बा होइन पितामह
निशान निष्कर्ष : (सिस्नुपानी मकवानपुरले ०८० वैशाख २२ गते आयोजना गरेको हास्यव्यङ्ग्य कविता प्रतियोगितामा उत्कृष्ट २५
पुरा पढ्नुहाेस्ठिक गरेनौ लक्ष्मी बाजे !
तिमी पनि देवकोटा, म पनि देवकोटा । मैले लेखेको कविताहरू सुनेर कहिलेकाहीँ भन्ने गर्छन्, लक्ष्मीप्रसादजस्तै बनेस्
पुरा पढ्नुहाेस्मुचुल्का
चाहनाको चाङमा सल्काएर भूसको आगो कता भौँतारियो अनुसन्धानको सुस्त गोरेटो ? बिहानैबाट गाँइगुँइ चलेको हल्ला बतासले
पुरा पढ्नुहाेस्कवितालाई शूली
बन्दुकजस्तो आवाज निकालेर पट्कन्न कविता तर बुलेटभन्दा बुलन्द हुन्छ कविताबाट निस्कने आवाज । निर्धारित सीमाको कोर्रा
पुरा पढ्नुहाेस्हिँउको रङ
घाम छिर्ने टोपी लगाएर बिहानै कता हिँड्यो कुन्नि उपल्लो गामको सोनामे शेर्पा । धेरै अगि गाममा
पुरा पढ्नुहाेस्हुन बाँकी एउटा जुलुस !
अचेतनाको सम्पूर्ण शून्यतालाई चिरेको भन्दै हामीले बाँचेको युग खोजिरहेछ हाम्रै सामू परिवर्तनको लाम । इतिहास भत्काउनुलाई
पुरा पढ्नुहाेस्चराहरूले पनि गाउँ छाडेछन्
“बाबु कहाँबाट सुरु गरूँ पत्र ?”मेरो कोठाको ढोकामा हुलाकी दाइले कति बेला छाडेछन् चिठी ? पठाउनेमा
पुरा पढ्नुहाेस्चुनौती
सबैभन्दा ठुलो चुनौती– बाँच्नु रहेछ । इतिहास फोरेर निस्केका आस्थाहरूपहरा फोर्ने पीपलभन्दा महान् छन् । त्यो
पुरा पढ्नुहाेस्साउन सम्बन्धी तिन ठोकान
१. मेहेन्दीले कोमल हातमा मेरै नाम लेखेँ भन्थ्यौ बजाउँदै हरियो चुरा बाधाहरू छेकेँ भन्थ्यौ ।तिम्रो रहर
पुरा पढ्नुहाेस्