नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

बद्री दाहाल भष्मासुर :

घुमन्ते राेग क्या लाग्याे प्रमं मन्त्री प्रशासक ?
अरबाैँ ढुट्टियाे काेश , अर्थतन्त्र छ त्रासद ।।

तलातलतिरै देश हान्नियाे छैन याेजना ।
महँगी अग्लियाे चर्काे, ठूलाकै मन- माेजमा ।।

चाकरीबाज हुन् ‘बाज’, चुक्लीखोर त ‘काग’ हुन् ।
चिल्लो घसेर बोल्ने ता, ‘ब्वाँसा सर्प र स्याल’ हुन्।।

रूपाजीवा सुरा पैसा, मान्ने दलाल काल हुन् ।
शीर्ष तीर्थ भनी भुक्ने, साक्षात् कफ र र्-याल हुन् ।।

अशुध्दजीव भो भन्छन् बुद्धिजीवी जमात नै ।
गुटको खोरमा हाँस्छन्, दाना घाँस चबाँउँदै ।।

विवेक बन्दकी राखी, ‘भुँडी — पूजा’ सुलक्ष्य भो ।
लुर्के प्राविधिके —पण्डा, द्वारपाले कुलक्ष्यकाे ।।

कुलको पति छानिन्छन्, कुलङ्गार कयौ यहाँ ।
प्रज्ञाको पगरी गुत्छन्, जुलुङ्गार सयौँ जहाँ ।।

जुवाइँ भतिजा साला भदा बैनी, भिनाजुमा।
पदकाे पगरी बाँड्दा गणतन्त्र चिहानमा, ।।

बनी कानुनका ज्ञाता, मै हूँ भन्दै मडारिने ।
भुँडीभक्त महाभ्रष्ट, पदमै झन् चटारिने ।।

०००
धादिङ