बिनुबाबा घिमिरेकविता पढेकै हो !
ओहो ! बधाइको त ओइरो आयो, तर मनमनै पहिरो गयो, कविता त पढेकै हो, ऊ कवि भएछ, ठुलो कवि भएछ, पुरस्कारकै हकदाबी रहेछ साँच्चै हो, कविता त पढेकै हो ।
मञ्चबाट आफ्नो नाम बोलाएपछि
दौडिएर गएकै हो, कविज्यू
हातमा कागज छ,
मुख रातो भएकै हो,
खुट्टा लुगलुग कामेको छ
मनमनै राम पुरस्कार,
सिग्देल पुरस्कार,
लुइटेल पुरस्कार,
दाबी गर्ने निणर्यले स्वर कहिले उचालिन्छ,
कहिले सासले बोलेको झै लाग्छ,
तर कविता त पढेकै हो ।
बोली थरथराएको छ,
खुट्टा लरबराएको छ,
बाउका सन्तान हामी भनेको
राहुका सन्तान हामी भन्ने आवाज आएछ,
तर कविता त पढेकै हो ।
पछाडिबाट ‘क्लिक’ फोटो गएछ,
भिडियो पनि खिचिएकै रहेछ,
भोलिपल्ट मोबाइलबाट फेसबुकमा फोटो आयो,
क्लिक्क खिचेको भिडियो पनि सँगै छ
वा क्या बात ऊ त कवि भएछ ।
ओहो ! बधाइको त ओइरो आयो,
तर मनमनै पहिरो गयो,
कविता त पढेकै हो,
ऊ कवि भएछ, ठुलो कवि भएछ,
पुरस्कारकै हकदाबी रहेछ
साँच्चै हो, कविता त पढेकै हो ।
०००
काठमाडौं
