नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

हिजोअस्तिझैँ आज झमझम पानी परेको छैन । दिन राम्रो उघ्रेको छ । सडकमा हिजोअस्तिभन्दा अलि चहलपहल छ । फेरि दुकानमा खासै काम थिएन ।

दुकानमा एक ग्राहक भाइ थिए । उनी आप्mना साथीलाई पर्खेर बसिरहेका थिए । अर्का एक पत्रकार भाइ थिए । पत्रकार भाइसँग देशको समसामयिक विषयमा गफगाफ हुँदै थिए । एक त्रिकालदर्शी भोलेबाबा ‘जय भोलेनाथ’ भन्दै हामीछेउ आए । उनी पत्रकार भाइतिर हेरेर फट्फटाउन थाले– बच्चा ! तुम्हारा भाग्य अच्छा है । तुम्हारा मन शिसा जैसा सफा और पवित्र है । लेकिन तुम जो चाहते व नही होता । तुम जो नही चाहते व होता । तुम परिश्रम बहुत करते, फल नहीं मिलता । करता तुम, खाता दुसरा ।” बाबा हात उठाइउठाइ बरबराउन थाले । बाबाको भूत भविष्यको कुराले हामीलाई खासै प्रभाव पारेको थिएन । अघिदेखि हाम्रो कुरा सुनेर बसिरहेका ग्राहक भाइलाई के लागेछ कुन्नि उनी बाबा सामु आफ्नो हत्केला तेर्साउँदै भन्न थाले– “बाबा ! मेरो हात देखो तो, हात हेरेको कति पैसा लेगा ?”

“बच्चा ! पैसाका क्या बात है । पैसा तो हातका मैला है । आओ बच्चा हम तुमारा भूत, भविष्य, वर्तमान बतादेगें ।” बाबाले बन्दोबस्तसँग त्यो भाइको हात हेर्न थाले । त्यो भाइले सुरुमै आप्mनो शङ्का राख्दै भन्यो– “बाबा ! मेरो नाम चिरञ्जीवी है । हमरा नेपालको एक बडे नेताको नाम पनि चिरञ्जीवी है । ऊ अहिले भ्रष्टाचारको मुद्दामा जेल पर्ने पक्कापक्की भएगा है । संयोगले मेरो नाम पनि चिरञ्जीवी है । मलाई पनि कहीँ कतै यस्तै नराम्रो हुने त होइन ? बाबा मेरो यो नाममे केही दोष हे कि त्यही हेरिदिनुहोस् त !”

त्यो भाइको कुरा फुस्रेबाबाले कति बुझ्यो बुझेन थाहा भएन तर त्यो फुस्रेले जे भन्यो त्यो मननयोग्यचाहिँ पक्कै थियो । उसले भन्यो– “बच्चा ! तुम्हारा नाम चिरञ्जीवी जो है बहुत अच्छा नाम है । तुम्हारा पिताजी एक जागिरदार थे, बहुत पैसा कमाया । लेकिन सम्हाल नहीं पाया । जैसा आया वैसा गया । क्यौं कि उनोंने इमानका कमाई नहीं किया । कमाते बहुत थे । जैसा कमाते खातेखिलाते चलागया । तुम्हारा परदादा राणाओंका दरबारमे थे । बहुत प्रभाव था उनका । जमिन्दारी थे उनका, फिर भी बचा नहीं पाया । तुम्हारा हातका रेखा बताती है तुम भी बहुत कमाओगे । बहुत कमाओगे, जैसा तुम्हारा बाप, दादा परदादाआोने कमाया ।”

“लेकिन बाबा” भाइले शङ्का व्यक्त गर्दै भने– “त्यो हाम्रो नेताझैं पक्रियो भने ?”
“नहीं ! नहीं बच्चा !” आत्मविश्वास साथ बाबाले भने– “तुमको कोही नहीं पकडेगा । कोही कुछ नहीं बिगाडेगा । नेपालमे जो भ्रष्टाचार है, जो घूसखोरी है, वह खास् बडी बात नहीं है । ओ तो सदियौंसे क्या नेपाल ? क्या भारत ? दुनियाँभर चली आरही रीत है । नियम है । बच्चा, भ्रष्टाचार करनेवालाका नाम जैसा चिरञ्जीवी है वइसा हि दुनियाँमे होनेवाले और होता आरहा भ्रष्टाचार भी वइसा हि चिरञ्जीवी है । चीरकालसो चला आरहा है । कभि भी मिट्नेवाले नहीं है । इसिलिए बच्चा ! जो नेता पकडा गया उनका दिनदशा बिगडाहुवा था । उनका नाममे थोडा दोष था । उनका नाम चिरञ्जीवी तो थे लेकिन वह बहादुर नहीं था । अगर उनका चिरञ्जीवी नामके पिछे बहादुर, प्रसाद, गिरी, बर्मा जैसा कुछ होता तो नहीं पकडा जाता । क्यों कि नेपाल बहादुरोंका देश है । समझरहे हो ना तुम ? तुम्हारा नाम ‘चिरञ्जीवीबहादुर’ है । उसिलिए तुम्हारा कोही कुछ बिगाड्नेवाला नहीं होगा ।”

“अनि बाबा ! मेरो जागिर पछि गएर क्या होगा ? मलाई जागिर फापेगा ?” त्यो भाइले डराई–डराई सोधे ।
“बच्चा तुम्हारे लिइ जागिर बहुत अच्छा रहेगा । बहुत बडी जागिर मिलेगी । वह जागिर न्यायोंका क्षेत्रमे होगा । तुम बहुत तरक्की करोगे । लेकिन बच्चा ! पचास पचपन्न बरसके उमरमे तुम्हारे जागिरपर खतरा बनेगी लेकिन तुम्हे कुछ नहीं होगा । खतरे के बाबजुद भी तुम बहुत कमाओगे, होसक्ता है तुम्हारा जागिर चलाजाएगा । फिर भी तुम्हारा नेताआोका जैसा हालत और बदनाम नहीं होगा । तुम्हारा जागिर हि चलाजाएगा और कुछ नहीं । तुम्हे वही सम्मान मिलेगा, पेन्सन मिलेगा, आदर मिलेगा, सत्कार मिलेगा । सिर्फ जायगा तो तुम्हारा जागिर चलाजाएगा । तुम भ्रष्टाचार करके भी इमान्दार बनोगे । तुम बैमानी करके भी इमान्दार बनोगे । तुम अपमानित होकर भी मान पावगे क्योंकि इन्साफका तराजु तुम्हारा अपना होगा । बच्चा ! तुम कमाओगे । तरक्की करोगे ।”

बाबाको भविष्यवाणी सुनेर त्यो ग्राहक भाइ मख्ख प¥यो । खल्तीबाट पचासको नोट निकालेर एकपटक ढोगेर बाबाको हातमा राखिदियो । बाबाले ‘जयभोले’ भन्दै उसको शिरमा हात राखेर हामीतिर पुलुक्क हेरेर गयो । त्यो फुस्रेले त्यो भाइको मनमा भष्टाचार गरे पनि फलिफाप हुने सपना बेचेर गयो । यस्ता सपना बेच्ने हाम्रो समाजमा कति छन् कति तर कारबाहीको नाटक मञ्चन भर्खरभर्खर हुन लागिरहेको छ । अनैतिकता र भ्रष्टाचारको पहाडमा भर्खर किलो गाड्ने प्रयास भइरहेको छ । थाहा छैन त्यो किलोले भ्रष्टाचाररूपी पहाडको कत्रो चोइटो निकाल्न सक्ने हो !? या किलो ठोक्दाठोक्दै किलो नै हराउने हो ! जे गर्छन् भोलेनाथ भलो नै गर्छन् । जय भोलेनाथ !

पोखरा
‘फित्कौली’ अङ्क ३ बाट