बाबुआमा (काव्यांश- २८)
वि.सं.२०८१
दीनानाथ पोख्रेल : खोला बाटो बनाई अविरल गतिमा डुल्छ संसार हेर । प्रात: पूर्वी दिशामा रविकिरण
पुरा पढ्नुहाेस्
मायाँ भन्नु खोला रैछ
वि.सं.२०८१
निर्माेही व्यास : (परिवारबाट उपेक्षित, विश्वका समस्त वृद्धवृद्धाप्रति समर्पित) मायाँ भन्नु खोला रैछ, बग्ने तलतिरै माथिकाले
पुरा पढ्नुहाेस्
त्यो दागबत्ती कुरी
वि.सं.२०८१
रामशरण न्याेपाने : ताला बन्द छ गाउँ ठाउँतिरका खन्छन् मुसाले घर रित्ता छन् फल फूलका रुखहरू
पुरा पढ्नुहाेस्
मेरा बा र म बा
वि.सं.२०८१
रमेश राज अर्याल : मेरा बा सधैंझैं साथै हुनुहुन्छ मस्त हुनुहुन्छ, स्वस्थ हुनुहुन्छ सरीर हो कहिले
पुरा पढ्नुहाेस्
तँ अब मुढाे भइस्
वि.सं.२०८१
पिँडालु पण्डित : यतिखेर विपनामै तँ काँपिरहिछस् सपनामै तँ काँपिरहिछस् बस्दा, उठ्दा, सुत्दा हरपल काँपिरहनु तेरो
पुरा पढ्नुहाेस्
को हुन् वृद्ध ?
वि.सं.२०८१
कविराज घिमिरे : पार्छन् सन्तति उच्च धीर मतिका सानै हुँदा प्रेमले शिक्षा स्वास्थ्य विवेक धार्मिककला अर्थ्याउँछन्
पुरा पढ्नुहाेस्आमाको सम्झना
वि.सं.२०८१
रामशरण न्यौपाने : खेदेर जिन्दगीले पार्दैछ भाग्य खोटो मैलो र पातलो झैँ लाग्दैछ भित्र भोटो एक्लोबनी
पुरा पढ्नुहाेस्
बुढ्यौली सेलो
वि.सं.२०८१
डा. बमबहादुर जिताली : आमाको धर्म गुनिलो बुवाको कर्म नुनिलो- धर्म र कर्म मिलेर जीवन बन्यो
पुरा पढ्नुहाेस्
बुढ्यौली
वि.सं.२०८१
रामप्रसाद पन्थी : हिजो पो गाला डिम्पल थिए रिङ्कल परेछन् । अनार दाना मिलेका दाँत जम्मै
पुरा पढ्नुहाेस्ए पाका हो !
वि.सं.२०८१
कविराज घिमिरे : तिम्रो कुर्सी बन्न थाल्यो अफाप छोडी देऊ गर्न बेकार जाप खाली खाली बन्नथाले
पुरा पढ्नुहाेस्
