पुरस्कार : पुरस्कार र पुरस्कार
वि.सं.२०८१
रमेश विकल : पुरस्कार एउटा यस्तो वस्तु हो, जसले कुनै विषयको संवृद्धि, उन्नति, विकास र प्रगतिमा
पुरा पढ्नुहाेस्
सरसल्लाह
वि.सं.२०८१
भैरव अर्याल : “एक बाहुनले अर्को बाहुनलाई देख्यो भने कुकुरझैँ ङ्याँरङुर गर्न थाल्छ” भन्ने एउटा उखान
पुरा पढ्नुहाेस्
गोड्से साहित्यकार जिन्दावाद
वि.सं.२०८१
बालमुकुन्ददेव पाण्डे गोड्से महान् थियो किनभने उसले हिन्दू-मुसलमान दाजु भाइ हुन् भनेर चिच्याउने लङ्गौटीवाल गान्धीलाई गोली
पुरा पढ्नुहाेस्
बिरालो
वि.सं.२०८१
हृदयचन्द्रसिंह प्रधान : डराउने पनि एउटा बानी नै हुँदोरहेछ । कत्ति कोशिस गर्दा पनि मेरो डराउने
पुरा पढ्नुहाेस्
वेदान्ती र प्राणान्तीका कुरा
वि.सं.२०८१
नरमेन्द्र लामा : एक ताका मेरो स्वर नराम्ररी बस्यो । बस्नुपर्ने कुरा चाहिँ बसेन, नबस्नुपर्ने कुरा
पुरा पढ्नुहाेस्नेपाली गैँडा भोलिपल्ट हाँस्छ
वि.सं.२०८१
रमेश विकल : उपर्युक्त शीर्षक वाक्य मेरो आफ्नो होइन । त्यो मैले पहिलोपल्ट एक जना दश-एघार
पुरा पढ्नुहाेस्
कविजी को पागल ?
वि.सं.२०८१
देवीप्रसाद चापागाई : के भेट्यौ तिम्ले ? के देख्यौ तिम्ले लौ आफ्नो शरीर आँखाले सुन्यौ, कानले
पुरा पढ्नुहाेस्
देवकोटाको पागल कवितामा व्यङ्ग्य
वि.सं.२०८१
डा. रमेश शुभेच्छु : विषय प्रवेश लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा (१९६६—२०१६) नेपाली साहित्यका बहुमुखी प्रतिभा हुन् । साहित्यका
पुरा पढ्नुहाेस्
हास्य रस
वि.सं.२०८१
लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा : हास्य रस त्यहाँ निक्लन्छ, जहाँ स्वाभाविक तथा भादती रूप र ढङ्गको अभावले हाम्रो
पुरा पढ्नुहाेस्
देवकोटाको मर्म
वि.सं.२०८१
होम सुवेदी : चुरोट सर्को नतानी लेख्न मलाई आएन किनेर खाने रोकडा भने ज्यानले पाएन ॥
पुरा पढ्नुहाेस्
