सक्षम र सवल प्रदेश,सुनिश्चित अधिकार

पुच्छरको करामत

जब कसैलाई जबरजस्ती पुच्छर बनाइन्छ र उपयोगमा लापरवाही प्रवृत्ति हावी हुन थाल्छ नि, हो यसले व्यक्ति, समाज तथा देशलाई ‘ओराली लागेको हरिणको चाल’ भन्ने अवस्थामा पुर्‍याउने नै हो ।

Nepal Telecom ad

रेहित सैजु :

चर्चा म गर्दै छु भुइँमा नुहिने पुच्छरको
पढ्नु है यो नालीबेली नमानेर कुनै झर्को
इतिहास बनाएका, वर्तमानलाई हल्लाउने,
जता पनि, जेमा पनि छ पुच्छरकै लर्को ।

पुच्छरको बारेमा नसुन्ने, नजान्ने सायद कोही छैनन् होला… । सिङ हुने नहुने सबैखाले चौपाया जीव जनावरलाई सृष्टिकर्ताले यिनीहरूको पछाडि पुच्छर झुण्डाइदिएका छन् । सोझो अर्थमा बुझ्नेहरूले पुच्छरलाई केवल लाज छोप्ने छपनी हो भन्लान् । यदि यस्तो मात्र हो भने चैँ त्यस्ता तोरीलाहुरे बुझक्कडहरूलाई कान निमोठेर पाखातिर हुत्याइदिँदा पनि फरक पर्दैन । मलाई लाग्छ चौपाया जनावरको पुच्छर बहुमूल्य सम्पत्ति हो । पुच्छर यिनीहरूको अस्त्र हो, बलियो हतियार हो । पुच्छर सुरक्षाको कवच हो । पुच्छरमा अदृश्य शक्ति लुकेको हुन्छ । मान्छेसँग न सिङ छ न पुच्छर छ । मान्छेसँग त केवल दुच्छर चरित्र मात्र छ । आफूलाई प्राणी जगतको उत्तम हौँ भनेर परिभाषित गर्ने मान्छे सबैभन्दा खत्तम भएको चैँ चाल पाउँदैनन् । यिनीहरू कुरा र व्यवहारले सिङ उमार्न र पुच्छर झुण्ड्याउन खप्पिस हुन्छन् ।

अब कुरा गरौँ पुच्छरको । पुच्छर मामुली कुरा हुँदै होइन । यसको करामत व्यापक छ । मान्छेले गर्दै आइरहेको पुच्छरको बखान, उखान गनिसाध्य छैन । कखराको प्रारम्भिक अक्षर ‘क’ सिक्ने बेलामै पुच्छरको प्रसङ्ग जोडाइदिएको छ र जुन यस्तो छ,
‘गोलो गोलो अण्डा
पुलिसको डण्डा,
लङ्का जाने बाटो
हनुमानको पुच्छर’
यदि हनुमानको पुच्छर प्रसङ्गमा नआएको भए केटकेटीले ‘क’ ठम्याउन मुस्किल नै पर्ने थियो होला । यसरी बालमानसमै पुच्छरको छाप बसाइदिएको छ । त्यसैले भन्न मन लाग्यो, मान्छे महाफन्टुस जाति हो । पुच्छर हुन्छ अर्काको तर प्रयोग गर्छन् आफू ।

त्यसो त मान्छे पनि कुनै बेला पुच्छर भएको प्राणी हो । विज्ञानले भनेको छ, मान्छेको पुर्खा बाँदर हो । क्रमविकासको सिद्धान्तअनुसार हरेक जीव/प्राणी कसैको आफ्नो छुट्टै अस्तित्व छैन, यिनीहरू कुनै न कुनै प्राणीसँगको सम्बन्ध पनि साथमै बोकेर आएका हुन्छन् । केही प्रजातिका बाँदरहरूको आफ्नो गुण (पुच्छर) लुप्त हुँदै गएपछि न मान्छेको विकास भएको हो । डार्विनको ‘थ्यौरी अफ ओरिजिन’ ले यसै भनेपछि नपत्याई सुखै छैन । मान्छेले क्रमविकाससँगै आफ्नो लमतन्न झुण्डिएको पुच्छर छाडे पनि बाँदरे प्रवृत्ति भने छाड्न सकेनन् । सायद बाँदर र मान्छेको उस्तै उस्तै जीन भएर पनि हुन सक्छ ।

सामान्य अर्थमा बुझ्नु पर्दा पुच्छरको काम जिउमा आएको किरा, फट्याङ्ग्रालाई धपाउनु हो । मान्छेमा पुच्छर नभए पनि पुच्छरले गर्ने काम हातले गर्न पाउने अधिकार सृष्टिकर्ताले दिएको छ । मान्छे बोलीले अरुलाई पुच्छर बनाएर आफू मालिक बन्न खोज्छन् । केहीगरी आफ्ना कमी कमजोरी भइहाल्यो भने पुच्छरलाई दोषारोपात छरेर पानी माथिको ओभानो बन्दै आफ्नो टाउको लुकाउन माहिर हुन्छन् । तिनी लठुवा जान्दैनन् पुच्छर हुनेको टाउको हुन्छन् र टाउकोकै आदेशले पुच्छरले काम गर्छन् भनेर । उनीहरू पुच्छरलाई रक्षक बनाएर आफू सुरक्षित महसुस गर्न मनपराउँछन् । यस्ता हविगत ठूला ठूला कम्पनीका हाकिम, नेतृत्व, हाइप्रोफाइल स्ट्याटस राजनीतिक ओहोदाका पावरफूल नेता, मन्त्रीहरूले गर्छन् । भुइँमान्छेसँग कसैलाई पुच्छर बनाउने हैँसियत हुने कुरै भएन ।

तपाईंलाई थाहा छँदै छ, हाम्रो देशमा जो पनि हरेक सेकेण्ड आवरमा पावरको टावर चढेर सावर गर्न मनपराउँछन् । पैसा र शक्ति जति हावी हुँदै गयो पुच्छर उति नै आफ्नो करामतको दावी गर्दै जान्छन् । यस्ता पुच्छरहरू सिपविहीन, अदक्ष त हुन्छन् हुन्छन् नै यदि केही काम गर्नु पर्‍यो भने पनि कमिसनको मिसन चलाउँछन् । टाउकोको अधीनमा पराधीन हुन चाहदैँनन् । बरू उल्टै आफूले अनेक तन्त्र मन्त्र रचेर टाउको नचाउन सिपालु हुन्छन् । तदअनुरूप भन्सुनको मनसुन गराएकै भरमा कसैलाई जबरजस्ती पुच्छर बनाउँदा काममा बाँदरको पुच्छर लौरो न हतियार बन्ने स्थिति पैदा नहुने कुरै भएन ।

खासमा पुच्छरलाई आफ्नो नियन्त्रणमा चलाउन जानियोरजानिएन भने यो लौरो पनि बन्छ र हतियार पनि बन्छ । आफैँले बनाइएका पुच्छर जब अन्य शक्तिबाट परिचालित हुन थाल्छ तब ऊ टाउकोलाई हतियार बनेर भष्म बनाउन सेकेण्ड बेर लगाउँदैन । यस्ता घटनाहरू नेपालको राजनीतिक, साहित्यिक लगायत विभिन्न क्षेत्रहरूमा काण्ड बनेर आउने गरेका छन् । कोही मान्छे पुच्छरको सहायताले सगरमाथा चढेको छ भने ऊ पुच्छरको करामतले चुचुरोबाट नाम्चे बजारमा सुलुलु सुल्किन पनि सक्छ । तसर्थ पुच्छरको सदुपयोग गर्न जान्नुपर्छ ।

सबैलाई थाहा भएकै कुरा हो, नहिँड्ने गोरुको पनि पुच्छर निमोठे दौडिन्छ र हलीले समयमै खेत जोत्न सक्छ । संसारका धनी र सफल व्यक्तिहरू पनि पुच्छरकै करामतले भएका हुन् । कोही पुच्छर बनेर पद प्राप्त गर्नेदेखि आफ्नो हद गुमाउनेसम्म छन् । पुच्छर बनेरै जागिर खानेदेखि पुच्छरकै कारणले जागिर गुमाउनेसम्म छन् । पुच्छर बनेरै सत्ताको स्वाद चाख्नेदेखि आफ्नो स्वार्थ बचाउन पुच्छर राख्नेसम्म छन् । कसैले पुछरको कारण नाम, प्रतिष्ठा, इज्जत कमाएका छन् भने कसैले चाहिँ आफ्नो अस्तित्व, पुस्त्यौली नालीबेली नै सेकेण्डमा माटोमा मिलाएका छन् । धार्मिक युद्ध, राजनीतिक युद्ध, …. पुच्छरकै करामतले हुने युद्धहरू हुन् । लङ्का जल्नेदेखि एयरपोर्टमा सुन फल्ने सबै पुच्छरकै चमत्कार हुन् ।

हाम्रो देशको सरकारी, गैरसरकारी प्रशासनिक, आर्थिक, राजनीतिक, साहित्यिक गतिविधिका प्रणालीको आली बिग्रनुमा पुच्छरकै हात छ । जब कसैलाई जबरजस्ती पुच्छर बनाइन्छ र उपयोगमा लापरवाही प्रवृत्ति हावी हुन थाल्छ नि, हो यसले व्यक्ति, समाज तथा देशलाई ‘ओराली लागेको हरिणको चाल’ भन्ने अवस्थामा पुर्‍याउने नै हो । देशलाई धनी बनाउने वा गरिब बनाउने हात पुच्छरहरूकै हुन्छ । तसर्थ पुच्छरले टाउको होइन, टाउकोले पुच्छर हल्लाउन सके सकारात्मक प्रतिफल चाख्न पाइन्छ । पुच्छर टाउकेहरूको टेक्ने लौरो हो, धरोहर हो । यसमा टाउकेहरूको ध्यान जाओस् ।

०००
रामेछाप

Subscribe
Notify of
guest

2 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Abika Magar
Abika Magar
6 months ago

गजब राम्रो लाग्यो । निरन्तरताको शुभकामना हजुर ।

Shivahari Pokharel
Shivahari Pokharel
6 months ago

कत्ति राम्रो राम्रो । ब्यङ्ग्य बाणको चुच्चो चारैतिर फैलिएको छ । टाउकेले पढुन र चिन्तन गरुन । उपदेसात्मक छ यो ब्यङ्ग्य बाण । यस्तै बाण छोड्ने कार्य जारी रहोस । शुभकामना

Nepal Telecom ad
तीन ठोक्तक

तीन ठोक्तक

रेहित सैजु
तीन ठोक्तक

तीन ठोक्तक

रेहित सैजु
मान्छे महान्

मान्छे महान्

रेहित सैजु
क्रान्ति

क्रान्ति

रेहित सैजु
चटकवाद

चटकवाद

रेहित सैजु
तीन ठोक्तक

तीन ठोक्तक

रेहित सैजु
काइदाको कञ्जुस

काइदाको कञ्जुस

शेषराज भट्टराई
धन्य ! कुर्सी

धन्य ! कुर्सी

डा. टीकाराम पोखरेल
कर्तव्यबोध

कर्तव्यबोध

कमला पन्थी अधिकारी
कन्फ्युजन

कन्फ्युजन

रमेश समर्थन
बास !

बास !

डा.रवीन्द्र समीर
2
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x