सक्षम र सवल प्रदेश,सुनिश्चित अधिकार

‘उन्नत बिउबिजनकाे जानकारी’ दिन आयोजित कार्यक्रम

आसनग्रहण गरिहालियो अब आफ्नो खुसी कार्यक्रम जहिलेसुकै गर । भोलि मकै गोड्नु छ खेताला पाइन्छन् कि हिँडेँ पो म ता भनेर एक जना र अर्को आफ्नो ता भैँसी दुहुने बेला भो हिँडेँ भन्दै सभाबाट निस्कनु भो ।

Nepal Telecom ad

होम सुवेदी :

(आसनग्रहणबारेको रहलपहल)

सभाभवनमा माथिपट्टि यही तुल टल्किरहेको थियो । मैले पहिले यही तुलको फोटो खिचेँ । आखिर म ता रिपोर्ट पत्रकार न थिएँ । यसबारे अस्ति साझाबाट सिङ्गै पुस्तक लेखेर पनि आसनग्रहणबारे केही छुट भएकोमा मलाई नै चित्त दुखेको थियो । अबको रिपोर्ट भने रिट्टो नबिराई गर्छु भन्ने लागेको थियो । आसनग्रहणका टेक्निकहरूको विकास भइरहेकोले यसलाई छुटै भन्न पनि नमिल्ला तैपनि म अलिकति लोसो पत्रकार नै भएँछु आसनग्रहणबारे पूर्ण विवरण दिन अलिक भुलेँछु ।

अघिल्लो आसनग्रहणमा पनि केही कमजोरी भएका थिए । यसबाजि भने कमजोरी गरिन्न भन्ने लागेको थियो र रिपोर्ट गरिरहेको थिएँ । फोटो भिडियो खिचिरहेको थिएँ ।

सभापतिलाई आसनग्रहण गराएर कार्यक्रम थाल्दै गर्नुहोला भनेर प्रमुख अतिथि मन्त्रीले खबर गरेको हुनाले कार्यक्रममा आसनग्रहण सुरु भइसकेको थियो ।

सभामा उपस्थितहरू प्रायः अब मञ्चतिर नै सरिसकेका थिए । मञ्च ता निकै घन्चमन्च भइसकेको थियो । अलिक अघिदेखि मञ्चमा पुगेकाहरू उँघेर सन्च मानिरहेका थिए । एक किसिमले मञ्चमा खुट्टा राख्ने ठाउँ कम भइसकेको थियो ।

प्रमुख अतिथि मन्त्रीज्यू पाल्नु भएको थिएन । उहाँ नआइन्जेल अरुको आसनग्रहण गराएर समय कटनी भइरहेको थियो ।

अस्तिकै पालिको जस्तो यस सभामा पनि मञ्च भन्दा तलका कुर्सी धमाधम मञ्चतिर ओसारिँदै र नयाँलाई थेचारिँदै थियो ।

यस सभामा पनि देशका सबै वर्ग तप्का पेसा क्षेत्र जात जाति भाषा भाषी प्रदेश लिङ्ग उमेर समूहका र सबै क्षेत्रकालाई आसन ग्रहण गराइसेर पनि केही छुट भएकोमा उद्घोषकले क्षमा मागे । एकल महिला एकल पुरुष ज्येष्ठ नागरिक बालक लगायत सबैलाई ता आसनग्रहण गराउनु भएकै थियो तर सभाको पल्लो छेउबाट अन्यायमा परेको आवाज आएर उहाँले माफी माग्नुभो । हामीले सुस्तमनस्थितिकाहरूको पनि ख्याल राख्नु पर्छ । किनभने उहाँहरूको हामीले कदर नगरे कसले गर्छ भनेर आवाज आउन लाग्यो । किन उहाँहरूलाई आसनग्रहण गराउनु भएन भनेर सभामा मञ्चतिर जान बचेका केही रहलपहल व्यक्तिमध्येबाट आवाज आयो । अनि क्षमाका साथ सुस्तमनस्थितिको कोटामा मञ्चमा एक महानुभावलाई हतेर्दै लगियो । लु फेरि छोड्नु भो आसन ग्रहण गराउन भनेर मञ्चका केही महिलाहरूबाट विरोध आयो । कुरा बुझ्दा गर्भवतीहरूको कोटा यसै खाली रहेछ । सात आठ महिनाका तीन थान गर्भवतीहरूलाई उनीहरू बसेको कुर्सीसाथ मञ्चमा लगियो ।

उद्घोषकले अरु पनि कोही गर्भवती हुनुहुन्छ भने भन्नु होला । टाढाबाट हेर्दै चिनिने जिउ रहेछ भने त हामी बोलाई हाल्छौँ तर भर्खर भर्खर गर्भवती हुनुभएको हो भने अलिक हामीलाई चिनाउन समस्या पर्छ । यसैले भर्खर गर्भवती भएको कोही हुनुहुन्छ भने हात उठाउनु होला । हामी आसनग्रहण गराउनेछौँ । यसमा डाक्टरको सर्टिफिकेटको खाँचो पर्दैन भनेर उद्घोषण गरे । तर यसमा कसैले पनि हात नउठाएकोले ताजा गर्भवती नभएको अनुमान भो ।

बार बजेदेखि थालिएको आसनग्रहण दुई घन्टा जति बितेपछि पनि सकिने हैन । न प्रमुख अतिथि आउँछन् न आसनग्रहण सकिन्छ । हैरानका हैरान छ ।

हेर्नुहोस् अझ पनि कोही कतैतिर आसनग्रहणमा छुट्नु भएको भए भनिहाल्नुहोला । अधिकार हो । अधिकार भनेको आफैँ खोज्नु पर्छ । ला भनेर कसैले दिन्न अधिकार । उद्घोषकले खेरे ।

यता आसनग्रहण गराइरहिएको थियो उता मञ्चमा सेल्फी लिनेहरू कहिले यता मर्किन्थे कहिले उता सर्किन्थे । हल्लाको त कुरा के गर्नु र । हल्लाभित्रका सबै कुरा मैले बुझ्न पनि सकिनँ । रिपोर्टर भएको कारणले हल्लाभित्रका गेडा पनि दिन पाए हुन्थ्यो भन्ने लागेर मञ्चतिर क्यामेरा लिएर हिँडेँ ।

हाव बैनी तिम्रो मैना कुन पर्‍यो हँ भनेर एक जना अर्की महिलालाई सोध्दै हुनुहुन्थ्यो ।

यो पैलो पालो कि दोस्रो पालो कि कुन हो अर्कीले सोध्नु भो ।

अस्पतालमा सुत्केरी हुनु राम्रो हैन है । नर्सिङ होममा ठिक हुन्छ । पैसा ता अलिक लाग्छ नि । स्तनपान गराउने नगराउने बारेका कुरामा आफ्नै खुसी हो । आफ्नो बडीको फिगरको पनि ख्याल राख्नु पर्छ । सेरल्याकका प्रडक्टहरू छन् । ती ख्वाउनु पर्छ बेला भएदेखि । केही मञ्चासीनहरूबाट यस्तै गफगाफ भइरहेका थिए । समय अब झन्डै तीन घन्टा बितिसकेको थियो । प्रमुख अतिथिको अहिले पनि अत्तोपत्तो थिएन । हाइ हाइ गरेर धेरै निद्राले आकुलव्याकुले भएका देखिन्थे । सभापतिले बुद्धि पुर्‍याए चिया बाँडेर सबैको निद्रा भगाउने ।

मञ्चबाट आवाज आयो यसो अलिक पिरो चाउचाउ वा चटपटेको बन्दोबस्त गर्नु पर्छ । निद्रा लागेर खतम भो ।

यस्तै हो भने मञ्चमा अबदेखि सुत्ने बन्दोबस्तीका सामानहरूको पनि व्यवस्था गर्नु पर्छ । एक जनाले यसो भनेको पनि सुनियो ।

तिर्खा लाग्यो सभापतिज्यू चिया भन्दा पहिले बरू पानीको बन्दोबस्तो गरेको भए हुने । कसैले भनेको सुनियो ।

पुछारबाट एक जनाले ठुलो आवाजमा भन्नु भो हैन प्रमुख अतिथिलाई पर्खने कार्यक्रम नै हो कि अरु पनि केही छ आज ?

हैन के आज आसनग्रहण मात्र गर्ने हो कि केही अरु पनि छ कार्जेकर्म छ हँ अर्काले सोध्नुभो ।

छ छ कार्यक्रम आजै छ ।

अनि कति खेर थाल्ने त उहाँले नै च्याँठिएर भन्नु भो । उहाँ आफ्नो एक हाते भैँसी छ । दुहुनो ढिला भो भने फेरि दिँदैन । पल्लाछेउबाट आवाज आयो ।

आजको आसनग्रहण कार्यक्रमका साथ यो सभा सकियो भनेर आज हामीलाई बिदा दिनुपर्‍यो आज आसनग्रहण भैगो भोलि कार्यक्रम गर्नू भनेर एक जना अलिक बुढापाकाले भन्नुभएको सुनियो । आफ्ना मकै गोड्न छाडेर आएँ केके होला भनेर बड

आसनग्रहण गरिहालियो अब आफ्नो खुसी कार्यक्रम जहिलेसुकै गर । भोलि मकै गोड्नु छ खेताला पाइन्छन् कि हिँडेँ पो म ता । भनेर एक जना र अर्को आफ्नो ता भैँसी दुहुने बेला भो । हिँडेँ भन्दै सभाबाट निस्कनु भो । बिस्तारै बाङ्गो बाङ्गो ढाड लगाएर सभाबाट आमन्त्रितहरू निस्केको देखिन थाल्यो । प्रमुख अतिथि यो बेला सम्म पनि आइपुगेका थिएनन् । साँझ परिसकेको थियो । लोडसेडिङको कारणले अघिसम्म बजेको माइक पनि बज्न छाड्यो । बाँकी केही नदेखिएको हुँदा म रिपोर्टर पनि लुसुक्क निस्किएँ ।

०००
भद्रपुर, झापा ।

Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Nepal Telecom ad
ह्वाँहाेरु

ह्वाँहाेरु

होम सुवेदी
तर्पनपिण्ड

तर्पनपिण्ड

होम सुवेदी
दुइ ठाेकान

दुइ ठाेकान

होम सुवेदी
काइदाको कञ्जुस

काइदाको कञ्जुस

शेषराज भट्टराई
धन्य ! कुर्सी

धन्य ! कुर्सी

डा. टीकाराम पोखरेल
कर्तव्यबोध

कर्तव्यबोध

कमला पन्थी अधिकारी
कन्फ्युजन

कन्फ्युजन

रमेश समर्थन
बास !

बास !

डा.रवीन्द्र समीर
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x