नेपाली हास्यव्यङ्ग्य अनलाइन पत्रिका

कुमार खड्का :

गीतले जस्तै सुसेली हाल्छ्न् कविता लयमा
अलप हुन्छन् निरस धुन भावका भयमा
शब्दमै पावन संवाद गर्छन् अन्तर्मनले
कोइली गान सुरमा लाग्छन्, प्रेमकै तयमा ।

कहिले माया छचल्किदिन्छ, मूनाको तालमा
कहिले प्रेम विछोडिदिन्छ, मदनको हालमा
अनुपम चाल समर्पणका अनुरागी भावले
सञ्जिवनी पाएझैँ अमर अनन्त कालमा ।

मुनामदनको प्रेमिल साया वियोग गाथामा
सदैव गर्छ युगले नमन स्रष्टाको माथामा
तरङ्ग समान मानवता बोल्ने कविका कविता
निहुरिन्छ शिर भावका लक्ष्मी श्रद्धाको कथामा ।

झ्याउरे र सोरठि भाखा पहिचान बन्दछ
पूर्खाको इज्जत कायम राख्न मुलबाटो खन्दछ
टोलाउदा पनि झ्याउकिरीझैँ कानमा गुञ्जन
छन्दका रङ्ग, कवितैसँग नाटक मञ्चन ।

सरश्वतिले गर्न सक्दिनन् शब्दका सामना
रवि किरण भन्दा झन् गाढा जाग्दछन् भावना
आशिष माग्छन् जुनको शितल, शीतको थोपाले
विचार महान वरदपुत्र श्रद्धाको कामना ।

०००
आलापोट, काठमाडौं