जीत कार्कीमन आत्तिँदै छ
हुन्थें, म यो समयको शुकरात हुन्थें खै शक्ति यो जहरमा ? मन आँत्तिंदैछ !
जीत कार्की
को रुन्छ यो नगरमा ! मन आँत्तिंदैछ !
बत्ती निभ्याञछ घरमा मन आँत्तिंदैछ !
हिंड्दै थिएँ सडकमा सपना हरायो
एक्लो भएँ सफरमा मन आँत्तिंदैछ !
क्यै त्रास छैन वरु दुश्मनको खुँडामा
आफन्तको शहरमा मन आँत्तिंदैछ !
हो,ऊ गयो समयकै सिउँदो उजाडी
झन् फर्किने खबरमा मन आँत्तिंदैछ !
भन्नुस्-अझै हजुरका कति छन् शिकार ?
मुस्कान त्यो अधरमा ? मन आँत्तिंदैछ !
हुन्थें, म यो समयको शुकरात हुन्थें
खै शक्ति यो जहरमा ? मन आँत्तिंदैछ !
०००
चरिकोट, दोलखा
