हाेमनाथ घिमिरेप्रस्ताव
काठमाडौंले भोज खाएर
रछ्यानमा फालेको डङ्गुरलाई
‘भोको’ कर्णाली टुलुटुलु हेरिरहन्छ ।
अनि
‘काकाकुल’ काठमाडौं
भेरी र कर्णालीको
स्वच्छ निर्मल पानी
सपनामा देखिरहन्छ ।
‘दुर्गम’ कर्णाली एक महिना हिँडेर
काठमाडौंलाई भेट्न आउँछ,
र, एउटा ‘निवेदन’ गर्छ
अथवा भनौँ
प्रस्ताव राख्छ ।
“मेरो भोकसँग
तिम्रो तिर्खा साटौँ न,
मेरो मेहेनतसँग
तिम्रो लगानी साटौँ न
अनि मेरो इमानदारिता र
कर्तव्यपरायणतासँग
तिम्रो शीप र प्रविधि साटौँ न ।”
तर,
‘प्यासी’ आँखाले
केवल टुलुटुलु हेरिरहन्छ,
निवेदन मागेर
गोजीमा राख्छ,
अनि,
लुसुक्क सिंहदरवारभित्र छिर्छ
र त्यतै हराउँछ ।
बाहुनडाँडा, लमजुङ
