डा.रवीन्द्र समीरसमाजको ऐना
“राजनीति समाजको ऐना हो ।” – मालिकको खेत खनिरहेको रामअवतारले पसिना पुछ्दै हो मा टाउको हल्लायो ।
“साहित्य समाजको ऐना हो ।” – खेतमा बाउसे लगाइरहेको रामअवतारलाई अर्को हूलले पनि टाउको हल्लाउन विवश तुल्यायो ।
“धर्म र संस्कृति समाजको ऐना हो ।” – अर्को समूहले पनि आली लगाइरहेको राम अवतारको ध्यानाकर्षण ग¥यो ।
“चलचित्र र फेसन समाजको ऐना हो ।” – रसिला र भरिला युवायुवतीहरूको कुरा सुनेर खेत खनिरहेको रामअवतारलाई आफ्नो ‘त्यो’ उमेरको मीठो सम्झना आयो ।
“शिक्षा समाजको ऐना हो … ।” – रामअवतारले भारी कस्दै दर्जनौँका आ–आफ्ना डम्फूहरू सुनिरहृयो ।
दिनभर कामले लखतरान परेको ऊ र आन्द्रा चिथोरिरहेको उसको अभिन्न मित्र भोकलाई गह्रौँ भारीले बिर्साई दिएको थियो ।
बाटोमा आफूजस्तै कमैया रामजवाहरको घरमा पसेर जौँको जाँड खाँदै उसले गफ हाँक्न थाल्यो– “लौ हेर मेरा हातका ठेला र नीलाडामहरू … मेरो यो हात नै हाम्रो समाजको सक्कली ऐना हो ।”
काठमाडौं
