निर्मोही व्यासप्रभु !
गोटी षड्यन्त्रका चाहे जति चालिसियोस् प्रभु !
खसी घोर्ले, सिसी झिल्के जति ढालिसियोस् प्रभु ! {{read_more}}
सेतो पार्न त गाह्रै छ “कालो धन”’ मरे पनि
“पुरस्कार” भनी चारो जति फालिसियोस् प्रभु !
घाम–जून हजूरैका हुने पेवा गए दिन
नौ लाख पिल्पिले तारा जति बालिसियोस् प्रभु !
चल्दैन अब क्यै दैया सत्यलाई दबाउन
अल्सेसियन मापाका जति पालिसियोस् प्रभु !
विद्रोही “व्यास” लाई यो किन खोज्नु फकाउन ?
आफ्नो विवेकको भ्वाङ बरु टालिसियोस् प्रभु !
(रचनाकाल र स्थान ः २०५३ माघ, कलैया)
(‘बोधिवृक्षको छायामा’, कवितासङ्ग्रह, २०६९)
