कमलबजार नगरपालिका—७, जामा, अछाममा २०२७ साल माघ २५ गते जन्मिएका शिवप्रसाद जैशी खतिवडा हाल काठमाडौं बस्नु हुन्छ । ‘सम्पदा’ कवितासङ्ग्रह (२०७७), ‘बाँठी’ उपन्यास (२०८०) र व्यवस्थापन, पर्यटन र अर्थशास्त्रसँग सम्बन्धित थुप्रै लेख तथा रचनाहरू प्रकाशित छन् । जैशी फित्कौलीमा निरन्तर व्यङ्ग्य कविता र व्यङ्ग्य निबन्ध लेख्दै आउनु भएको छ ।
विभूषित पिँडालु कि पिँडालुु विभूषित ?
शिवप्रसाद जैशी : पिँडालुको विशेषता कोक्क्याउनु हो । नकोक्याउने केको पिँडालु । उसको जात अनुसार कोक्क्याउनु
पुरा पढ्नुहाेस्होइनौ पशु !
शिवप्रसाद जैशी : मिल्दै मिल्दैन भन्न मिल्दैन हामीलाई पशु ! विचार शून्य विचारको सौदा स्वविचारको भेटी
पुरा पढ्नुहाेस्केवल म उर्फ नेता
शिवप्रसाद जैशी : म उर्फ नेता नेता उर्फ म केवल म नेता म जेल बसेँ हाम्रा
पुरा पढ्नुहाेस्गणतन्त्रको पिरामिडमा अपराधको जात्रा
शिवप्रसाद जैशी : मर्ने जनता ल्याउने जनता खाने तिम्रा आफन्त तिम्रा ओतका सन्त महन्त सत्ता तिम्रो
पुरा पढ्नुहाेस्छ, केही बेच्न बाँकी ?
शिवप्रसाद जैशी धान चामल सिर्तो उठाए बोका पाठा सितन लुटे नदिए रैती चुटे चेलीका इज्जत लुटे
पुरा पढ्नुहाेस्सरकार, सरकार बनाऊ
तिमी सरकार बनाऊ, बनाई रहु चुपचाप सरकार फेरि फेरि बनाई रहु एउटा फाल्न लाग सरकार अर्को
पुरा पढ्नुहाेस्बोल गणतन्त्र बोल नत्र बर्साइन्छ !
यहाँ के पाइँदैन सबथोक पाइन्छ गुट्खा पान पराग के के चाहिन्छ चाउचाउ चाउमिन सबथोक खाइन्छ कुरकुरे
पुरा पढ्नुहाेस्नेता बन, छुट पाऊ
तिमी नेता हुनु कुट्नु पिट्नु चुट्नु लुट्नु हप्ता उठाउनु संरचना भत्काउनु गाडी जलाउनु मान्छे मार्नु सके
पुरा पढ्नुहाेस्सरकार मलाई सजिलै बेचिन देऊ
मैले मलाई बिक्रिमा राखेको छु बेचिन पूजापाठ गरी देवीदेउता भाकेको छु तिमीसँग एकथान राहदानी मागेको छु
पुरा पढ्नुहाेस्तिम्रो सरकार तिमी नै चलाऊ
यो सरकार तिमीहरूको हो तिम्राहरूको हो यो सरकार प्रेमको होइन हाम्रो होइन जनताको होइन । खेतिपाती
पुरा पढ्नुहाेस्