इन्द्रकुमार श्रेष्ठमेरा साथी
भन्दी हौली, ‘म नहुँदा यसका साथी को पो छन् र !’
रक्सी, चुरोट, खैनी, सूर्ति मेरा साथी हुँदैनन् र !
हावा, पानी, घाम, जून, सबैसबै झर्को लाग्छ
तिमी मेरी नभा’कीले संसार नै अर्को लाग्छ
जे हेरे नि, जे छोए नि, जे खाए नि, जे गरे नि
यो मन सधैं पोलिरहन्छ, ठान्छु सधैं ‘म मरें नि !’
भन्दी हौली, ‘म नहुँदा यसका साथी को पो छन् र !’
एकान्तका आँसु यिनै मेरा साथी हुँदैनन् र !
धेरै हिंडे यो बाटोमा, धेरै फर्के यो बाटोमा
तिमी गयौ फर्किइनौ, कोही छैनन् त्यो साटोमा
कति कष्ट सहनु मैले अधमरो भईभई
कहिलेसम्म बाँच्नुु मैले चोटैचोट सहीसही ।
भन्दी हौली, ‘म नहुँदा यसका साथी को पो छन् र !’
तिम्रो याद, तिम्रै याद मेरा साथी हुँदैनन् र !
खोटाङ
