रामचन्द्र भट्टमहादेवको याे कस्ताे वरदान ?
तृप्त भएपछि महादेवले वरदान दिँदै भने- ‘दुध बेच्नेहरु सबैका घरघर चाहार्नु परोस् । दारु पिउनेहरु भने खोजीखोजी भट्टीमा आउन् ।’
एक पटक महादेवलाई सामान्य मान्छेको भेषमा मर्त्यलोकको गतिविधि हेर्न मन लागेछ । महादेव एकाबिहानै एउटा अधवैँशेको भेषमा काँठको एउटा गाउँमा प्रकट भए ।
साह्रै भोक लागिरहेको थियो महादेवलाई । साईकलमा दुधको भाँडो झुण्डाएर बेच्न पसेको मानिसलाई कुरेर उनी बाहिरै बसे ।
पसलबाट निस्केर दुध बेच्न अर्को ठाउँमा जान लागेको त्यो दुध बेच्ने ग्वालासँग महादेवले भनेछन्- ‘भाइ साह्रै भोक लाग्यो । आधा लिटर दुध दिनुस् न । मसँग पैसा पनि छैन ।’
दुध बेच्नेले घुर्दै हेर्यो अधवैँशे रुपी महादेवलाई ।
‘सित्तैमा दुध कहाँ पाइन्छ । सित्तै दुध खान त मेरो गोठमा पाडो भएर जन्मिनुपर्छ’ यति भन्दै साईकलमा हिँड्यो ।
भोकले रन्थनिएका महादेव नजिकैको दारु पसल (भट्टी) मा पसे ।
‘आउनुस् हजुर, के सेवा गरौँ ?’ पसलेले बडो मिजासपूर्वक सोध्यो ।
महादेवले भोक लागेकोले जे पिउन पाए पनि हुने बताए । पसलेले तीन पाने कडा रक्सी र साँधेको भटमास ल्याएर दिँदै भन्यो- ‘लौ मोज गर्नुस् गुरु ।’
महादेवले थपिथपि पिए ।
तृप्त भएपछि महादेवले वरदान दिँदै भने- ‘दुध बेच्नेहरु सबैका घरघर चाहार्नु परोस् । दारु पिउनेहरु भने खोजीखोजी भट्टीमा आउन् ।’
टेक्सास
