होम सुवेदीभयो जिन्दगानी
सबै बन्द छन् आज उद्योग धन्दा पर्यो साँझ मानौँ नबन्दै बिहानी ॥
होम सुवेदी :
सुके झैँ छ घाँटी नपाएर पानी ।
चितामा जले झैं भयो जिन्दगानी ॥
जता दृष्टि लायो उतै हुन्छ चिन्ता
त्यसैभित्र बाँच्ने परेको छ बानी ॥
व्यथा उब्जँदै छन् महाकाल जस्ता
तिनैमा रहन्छन् सबैका कहानी ॥
छ अस्तित्व हाम्रो सधैं दाउ भित्रै
र खोजौँ समाधान यो पक्ष जानी ॥
पिता छन् र माता दुवै रोगजीर्ण
युवा चाहिँ खोज्छन् सधैं राहदानी ॥
सबै बन्द छन् आज उद्योग धन्दा
पर्यो साँझ मानौँ नबन्दै बिहानी ॥
०००
झापा ।
