मिलेमतो (२)
वि.सं.२०८१
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : विचार उम्रिने गरा सिँचाइ शून्यझैँ भयो विचारका मुना सुकी त्यसै त्यसै पहेँलियो
पुरा पढ्नुहाेस्मिलेमतो
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : विचार उम्रिने गरा सिँचाइ शून्यझैँ भयो विचारका मुना सुकी त्यसै त्यसै पहेँलियो
पुरा पढ्नुहाेस्नाटकै नाटक
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : कति हो कति नाटक देख्नु पर्यो खल पात्र हिरोसँग साट्नु पर्यो मुटु
पुरा पढ्नुहाेस्सोचेजस्तो जिन्दगी हुन्न
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : पैले पैले दिव्य लोकोक्ति सुन्थेँ ‘सोचेजस्तो जिन्दगी हुन्न’ भन्थे हिँड्दै आफैँ भोगुँला
पुरा पढ्नुहाेस्जुठेल्नोका भाँडा
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : सधैँ खाने खान्छन् ढसमस बसी छन् मुसुमुसु हसुर्नेका वार्ता सहजसित चल्छन् खुसुखुसु
पुरा पढ्नुहाेस्
अलमलका कुरा
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : सतहका कुरा बुझ्दछन् भुरा उपर बुन्दछन् जाल माकुरा छ गहिराइमा भास दल्दल
पुरा पढ्नुहाेस्चिन्नैपर्छ विषाक्त मानिस
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : कोही मानिसका खराब मन छन् देख्छन् नकारात्मक चस्मामा छ कि दोष दृष्टिपथ
पुरा पढ्नुहाेस्भो बस्छु टाढै बरू
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : मस्तीको मनसाथ रम्छ दुनियाँ छन् भोजमा रञ्जन प्यालाको मदिरा छ राम रमिता
पुरा पढ्नुहाेस्को हुँ ?
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : चप्प चप्प छ सुरासँग साथ टाउकोसँग म जोड्दछु हात शुद्ध बोल्छु मुखले
पुरा पढ्नुहाेस्कुरौटे
वि.सं.२०८०
डा. खगेन्द्रप्रसाद दाहाल : कुरौटे हौँ हामी कति कति कुरा छन् मनभरि कुराको खेतीमा समयसित खेल्छौँ
पुरा पढ्नुहाेस्
