पुच्छर
वि.सं.२०८१
विनोद खनाल : पुच्छर भन्ने बित्तिकै तपाईंले बुझिहाल्नु भो होला, किनभने कुरा बुझ्ने माम्लामा नेपालीहरूलाई विश्वमा
पुरा पढ्नुहाेस्नरिवल र बाँदरहरू
वि.सं.२०८०
विनाेद खनाल : पर्खाल नाघेर, बार भत्काएर, बाँदरहरू नरिवल बगैंचाभित्र पसे, कोही पहरे खालका साना थिए,
पुरा पढ्नुहाेस्
नकच्चरो ज्वाइँः लबस्तरी सासू
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : “पोहोर मरिन् सासू, अहिले आए आँसु” भनेझैँ सासू मर्ने बित्तिकै आँसु झार्ने मान्छे
पुरा पढ्नुहाेस्
मिसकल
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : ‘मिसकल’ भन्ने बित्तिकै तपाईंले कुरो बुझ्नु भो नि ! टेलिफुनको जमानामा पनि ‘मिसकल’
पुरा पढ्नुहाेस्
खँदाल कान्छाको रहर
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : खँदाल कान्छो पनि मान्छे त लहडी नै हो । कहिले केटाकेटीलाई कथा सुनाउँछ,
पुरा पढ्नुहाेस्बैकुण्ठतिर भौंतारिंदा
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : पुराणतिर बैकुण्ठको बयान सुन्दा कहिले मरिन्छ र बैकुण्ठ जान पाइएला भन्ने फिट्फिटी लागिरहन्थ्यो।यो
पुरा पढ्नुहाेस्सुन्दरे/सुन्दरी ईसतोत्र
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : १. सुन्दरे ईसतोत्र खुइलिएको तालु हेर्दा लाग्छ ऐना जस्तो, सिन्का जस्तो हात लामु
पुरा पढ्नुहाेस्बोकाको दाइँ
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : “बोकाले दाइँ हुने भए, गोरु किन चाहियो ?” भनेर बुढापाकाहरूले भनेको सुन्दा अहिलेका
पुरा पढ्नुहाेस्राम्रो ‘म’
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : मलाई ‘म’ नै राम्रो लाग्छ, ‘म’ नै मनपर्छ । तपाईंले जस्तै नाके छ्याके,
पुरा पढ्नुहाेस्सक्कली मुना मदन
वि.सं.२०८०
विनोद खनाल : मुना- छिटै जाऊ विदेश, हे मेरा मदन छाडेर मलाई, विदेश गए हुनेछ तिम्रो
पुरा पढ्नुहाेस्
